Ask Me Anything: de antwoorden #1

Vorige week kwam er een ‘Ask-Me-Anything’ blogpost online. Je had de kans om me de hemd van het lijf te vragen om zo alles over mij te weten te komen. Er kwam een hoop vragen en daarom heb ik besloten om ze in twee delen te beantwoorden. Vooral omdat ik mezelf ken; ik ben niet zo kort van stof en een blog van 2000 woorden wil ik je niet aandoen.

Ask Me Anything ~ De Antwoorden

Bedankt Margreet, Sas, Mrs. T., Tea, jullie (de eerste 7) vragen. Hier zijn de antwoorden.

1. Hebben jij en / of je vriend een kinderwens?

Nee, momenteel is die wens er niet. Ik vind kinderen geweldig (gelukkig maar, anders zou ik een beroerde juf zijn), zolang ze van een ander zijn.

2. Zo ja, wil je het kind dan in China op laten groeien?

Een eventueel kind zou ik voor kortere tijd wel in China laten opgroeien. Niet al te lang, voornamelijk vanwege de risico’s die het eten en drinken hier met zich meebrengen en vanwege de luchtvervuiling.

3. Kan je goed Chinees spreken & schrijven? Hoelang heeft dit geduurd voor je het een beetje onder de knie had?

Wat is goed? Ik spreek de taal nog lang niet vloeiend, maar na 4 jaar spreek ik het (bijvoorbeeld) beter dan mijn baas die al 15 jaar in China woont maar amper een woord spreekt. In mei deed ik de HSK 3 toets, dit is een toets waarbij luistervaardigheid, leesvaardigheid en schrijfvaardigheid worden getoetst. Voor het luister- en leesonderdeel haalde ik de maximale score, het schrijven bracht ik er niet zo goed af. Ik red me goed in het dagelijkse leven, maar gesprekken die over een specifiek onderwerp gaan zijn moeilijker omdat mijn woordenschat niet groot genoeg is daarvoor.
Schrijven kan ik niet. Ik wilde vooral leren lezen & spreken. Om te schrijven gebruik ik pinyin op mijn telefoon of computer en die zetten het pinyin automatisch om in karakters.

In de eerste anderhalf jaar dat ik in China woonde heb ik helemaal niet gestudeerd. Misschien een lesje of 2, 3, maar dat hielp me niets. Het was in het eerste semester dat ik in Shenyang woonde dat ik 5 dagen per week, elke ochtend Chinese les had en hard vooruitging. Helaas kon ik het tweede semester geen lessen meer volgen waardoor ik weer dingen ben vergeten. Sinds ik in Beijing woon heb ik ruim anderhalf jaar twee keer per week les gehad en in die lessen heb ik veel geleerd. Verder is mijn Chinees verbeterd door veel te oefenen op straat en met collega’s.

4. In welke ander land zie je je wel voor langere tijd wonen?

Oh, dat zijn er zo veel. Miguel en ik hebben het er met enige regelmaat over; waar willen we gaan wonen als we China zat zijn of er weg willen? Onze conclusie is steeds weer; overal wel, als we er werk kunnen krijgen en het er veilig genoeg is. Dat kan Nederland zijn, maar ook de Verenigde Staten, Engeland, Duitsland of een land in Arabië.

5. Wat vind je de vreemdste gewoonte van Chinezen?

Over het antwoord op deze vraag heb ik even moeten nadenken, maar ik denk dat voor mij de vreemdste gewoonte toch wel het plassen & poepen in het openbaar is. Doordat de jonge kinderen de open broeken dragen kunnen ze overal hun behoefte doen. Een (groot)ouder tilt het kind op en hij of zij doet vervolgens zijn of haar behoefte. En niet in de bosjes of in de goot, nee, vaak gebeurt het midden op de stoep of straat.

6. Ik hoor van blonde (en lange) vrienden dat ze in Azië altijd worden aangesproken voor een foto. Hoe vaak wordt jij aangesproken?

Haha, leuke vraag! Ik word echt heel vaak aangesproken! En aangestaard. Het hangt af van waar ik ben of ik aangesproken wordt voor een foto. Hier in Beijing valt het mee omdat de mensen aan buitenlanders gewend zijn. Zou ik echter naar één van de bezienswaardigheden hier in de stad gaan dan kun je er donder op zeggen dat men met mij op de foto wil.
Een paar weken terug, toen ik in de Bashang Grasslands was wilden mensen foto’s van mij maken tijdens het wandelen en ik hoor om me heen altijd ‘zij is lang!’.

Soms vind ik het prima om met iemand op de foto te gaan. Bijvoorbeeld als ze de moeite doen me het in het Engels te vragen. Wanneer mensen gewoon naast me komen staan of stiekem een foto proberen te maken zeg ik nee of draai ik me om.
Dit filmpje geeft een goed beeld van hoe bijzonder mij men hier vindt.

7. wat is een cliché/stereotype over China dat niet waar is?

Het eerste dat bij me opkomt is het eten van hond. Regelmatig hoor ik van mensen dat ze denken dat Chinezen regelmatig hond eten. Dit is niet waar. Ja, in sommige gebieden van China wordt hond gegeten en er zijn verschrikkelijke festivals waarbij in korte tijd veel honden worden gedood & gegeten, maar het is niet zo dat zaterdag ‘honddag’ is zoals bij sommigen in Nederland zaterdag patatdag is.

Dat waren de antwoorden op de eerste 7 vragen. Volgende week zondag komen de antwoorden op de volgende 7 vragen online. Mocht je nou nog een vraag hebben, stel hem dan gerust in de comments, ik zal hem volgende week voor je beantwoorden.