Amper terug van PutuoShan was het al weer tijd om de bezienswaardigheden in Nanjing te gaan bekijken. Ik had namelijk een paar dagen vrij gekregen voor de ‘Golden Week’. Dit is de week na 1 oktober, de dag waarop de Chinezen de oprichting van de Volksrepubliek China vieren. In deze week gaat iedereen in China op reis. Ik dus ook en ging voor een paar dagen naar de vroeger hoofdstad van China; Nanjing.
Indrukwekkende Bezienswaardigheden in Nanjing
Een reis met hindernissen
Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Alle treinkaartjes waren al uitverkocht en toen ik had besloten de bus van half 11 te nemen bleek deze al om kwart over 9 vertrokken te zijn… Dat was balen, want de volgende bus zou pas halverwege de middag zijn. Besloten om eerst maar naar Hangzhou te gaan en van daaruit verder te reizen. In Hangzhou moest ik een te dure taxi nemen om naar het andere busstation te komen, maar uiteindelijk kwam ik dan toch in Nanjing aan.
De metro richting hostel gepakt en daar een poging gedaan het hostel te vinden. Wilde niet echt lukken, maar gelukkig schoot een super aardige, Engels sprekende Chinese me aan. Ze vertelde me niet de weg, nee ze bracht me naar het hostel toe! In het hostel zelf tolkte ze nog voor me en kon ik een 3e nacht bijboeken (dat was telefonisch niet gelukt :s).
‘s Avonds een beetje rond gestruind door Fuzi Miao en een paar sneakers gekocht. M’n pumps zijn niet echt waterbestendig en om met 25 graden al m’n winterlaarzen aan te trekken vond ik ook geen plan.
De volgende dag een beetje uitgeslapen en tegen het einde van de ochtend erop uit gegaan. Veel gelopen en veel gezien. Onder andere het presidentieel paleis, restanten van de stadsmuur en het Nanjing museum. Laatste was niet echt boeiend overigens. Terug in het hostel ontmoette ik een Canadees meisje en twee Nederlandse jongens. Bleken ook nog eens uut Grunn’n te komen. De volgende dag zou ik nog een Nederlands meisje ontmoeten. ‘t Was wel bizar om weer Nederlands te praten. Ik bakte er dan ook niet zo veel van.
Memorial Hall of the Nanjing Massacre
Vrijdags ging ik op pad met Alexis (de Canadese). In de ochtend bezochten we de Memorial Hall of the Nanjing Massacre. Heel indrukwekkend om te zien hoe de Japanners in 1937 in een korte tijd (3 maanden) 300.000 mensen vermoordden. We hebben er bijna 2 uur rond gelopen en na afloop voelde ik me wel helemaal down. Zeker als je weet dat er nog steeds Japanners zijn die ontkennen dat het is gebeurd.
De rest van de dag op wat andere plaatsen rondgelopen en heb ik Alexis uitgezwaaid toen ze naar de trein ging. ‘s Avonds met het Nederlandse meisje wat gegeten en een biertje gedronken in 1912street, een straat met clubs.
Een lieve Chinese meid
Zaterdag moest ik weer terug naar Shaoxing. Gelukkig had ik al een buskaartje gekocht, want op de dag zelf waren die er ongetwijfeld niet meer geweest. Ik vertrok erg vroeg vanwege de drukte die ik verwachtte, maar toch miste ik bijna m’n bus! Bij de bushalte nam ik een andere bus dan gepland (die kwam niet opdagen namelijk) en reisde ik samen met een Chinees meisje dat Engels studeert. Na een tijdje in de bus gezeten te hebben, begon ik een beetje zenuwachtig te worden. Het duurde allemaal wel erg lang. Volgens het meisje duurde het nog wel een half uur voor we bij de bus zouden zijn. *slik* WAT! De eerst volgende halte ben ik er uit gegaan en nam ik een taxi. Meisje ging met me mee, zat voorin en liet de taxichauffeur nog idioter rijden dan dat ze normaal al doen. Via sluipweggetjes kwamen bij de bussen. Zij betaalde voor m’n taxi (wauw, engel!) en we zetten het op een lopen/rennen. Snel het busstation in (nog wel nummers uitgewisseld) en verder rennen. Ik sprong de bus in en voordat ik goed en wel zat vertrokken we al. Ik had geen minuut later moeten komen!!
Dit waren een aantal bezienswaardigheden in Nanjing die je in mijn ogen niet mag missen.
Mijn volgende reisje staat ook al weer op de planning. Over een paar weken ga ik, als het goed is, voor een weekend naar Shanghai om daar de world expo te bezoeken!
Er zijn een hoop boeken geschreven over de gebeurtenissen in Nanjing. Eén van die boeken is het boek ‘the Nanjing massacre‘, geschreven door Honda Katsuichi.
Hé Yvon, leuk weer zo veel van je te horen, maar ik begrijp niet helemaal, waarom ik deze twee week ineens 7 updates krijg (nog van vóór Sinterklaas). Is de Chinese cencuur er nu pas uit?
Ik hoop dat jullie eenfijne tijd in Nederland hebben. Misschien zienwe elkaar nog ergens.
Liefs Lineke