Mijn bijzondere overnachting in de Golgulsa Tempel

Op het moment dat Miguel en ik besloten hadden dat we in Zuid-Korea wilden gaan reizen en backpacken ging ik het Internet op, op zoek naar leuke en bijzondere dingen om te doen. Al snel vond ik een website met veel informatie over een zogenaamde ‘temple stay‘. Tijdens een ‘temple stay’ verblijf je in één van de honderden Koreaanse tempels die Zuid-Korea rijk is. Je verblijft voor een bepaalde tijd in een tempel, variërend van een dag tot een week, een maand of zelfs een jaar! Wij verbleven in de Golgulsa Tempel.

De Golgulsa Tempel

Dit wil ik doen!

Op het moment dat ik over de ‘temple stay’ las wist ik dat ik dit wilde gaan doen. Ik ben geïnteresseerd in het boeddhisme; de ideeën en de sfeer die er omheen ‘hangt’ spreken me aan. De sfeer is rustgevend en op sommige momenten zelfs sereen te noemen.
Ik was enorm enthousiast en keek er naar uit om een dag of twee in een tempel te verblijven. Miguel was in eerste instantie niet zo enthousiast. Vooral niet nadat ik hem vertelde over de 108 buigingen die we zouden moeten gaan doen.

Gelukkig is Miguel makkelijk te overtuigen en omdat ik het zo graag wilde besloten we ons aan te melden voor een temple stay en wel bij de Golgulsa Tempel.

Golgulsa Tempel

De Golgulsa Tempel is een redelijk kleine tempel met slechts 10 monniken en aantal ‘masters’. Naast de monniken en ‘masters’ zijn er ook een aantal vrijwilligers die er voor langere tijd verblijven. De vrijwilligers die in de Golgulsa Tempel verblijven komen van over de hele wereld en verblijven voor langere tijd in de tempel. Ze willen meer leren over het boeddhisme of over Sunmudo. In ruil voor de gastvrijheid en het mogen verblijven in de tempel geven de vrijwilligers informatie over de rituelen en gebruiken in de tempel en helpen ze waar dat nodig is.

Wij besloten om naar de tempel te gaan op het moment dat de eerste volle maan van het Chinese Nieuwjaar aan de hemel stond; er zouden extra activiteiten georganiseerd worden en dat sprak ons aan. Helaas waren wij niet de enigen die door die extra activiteiten naar de Golgulsa Tempel kwamen. Er kwam namelijk ook een Koreaanse tv-ploeg langs om een documentaire te maken over de ‘Temple Stay’. Dit had in mijn ogen echt een negatief effect op de sfeer. Op elk denkbaar moment kwam de camera tevoorschijn om te filmen hoe we onze 108 buigingen deden of hoe ik mijn ontbijt at. Erg vervelend, vooral omdat het felle licht echt de sfeer en mijn gemoedstoestand beïnvloedde. Ik vond het zo irritant!

Het verblijf in de tempel

Op het moment dat het verblijf in de tempel ten einde liep kon ik alleen maar denken ‘Ik wil blijven, ik wil nog niet weg!”. Ondanks dat er een camera was die me continue volgde was het een geweldige ervaring. De omgeving van de tempel is rustig en vredig. Ik had op geen enkele manier contact met de buitenwereld; geen nieuws, geen televisie, geen Internet of Social Media en geen telefoon. Dat vond ik erg prettig, helemaal weg te zijn van alles en me met mezelf bezig te houden en mijn gedachten te ordenen.

4 Uur in de ochtend. Een monnik maakt me wakker met een bel. Tien minuten later sta ik boven op een heuvel in mijn tempelkleding, in de duisternis die langzaam verandert in licht. Ik sta op het punt een van de gebouwen binnen te gaan die zich op het terrein bevindt. Het is tijd voor meditatie en chanten.
Enigszins stijf na de meditatie is het tijd voor de volgende ronde mediteren. De ‘walking meditation’. Al lopend over het terrein houd ik mijn handen op mijn buik, controleer zo mijn adem en proberen mijn gedachten te laten gaan en alleen maar aan mijn ademhaling te denken. Makkelijker gezegd dan gedaan, want het is behoorlijk koud die ochtend. Al mediterend loop ik samen met de anderen richting de eetzaal waar we zullen ontbijten.

Tijd voor ontbijt!

Het ontbijt is niet zomaar een ontbijt. Het is een special ontbijt dat we eten deze ochtend. Ik krijg 4 kommetjes, allemaal in elkaar gezet. Mijn duimen gebruik ik om de kommetjes in een bepaalde volgorde uit elkaar te halen en op het kleedje te leggen dat voor me op de grond ligt. Elke kom heeft z’n eigen functie legt een van de monniken uit. Er is een kom voor rijst, een kom voor soep, een kom voor de groentes en een kom voor water. Gedurende het ontbijt hoor je enkel en alleen het geluid van de lepels en stokjes die tegen de kommen tikken en het geluid van kauwende monden. Tijdens dit speciale ontbijt is het niet toegestaan te praten. Wanneer het eten op is maak ik mijn kommetjes schoon met het stukje kimchi dat ik vooraf aan het ontbijt kreeg.

Het stukje kimchi dat ik gebruik om de kommetjes schoon te maken eet ik vervolgens op, net als het water, waar ik wat van moet drinken. Er mag geen eten in het water achterblijven, volgens het boeddhisme mag je namelijk geen eten verspillen. Het ‘afwaswater’ verdwijnt in een grote emmer waarna een monnik het water controleert; zit er eten in het water? Wanneer er eten mee is gegaan het water in wordt het water verdeeld over de groep en moet het opgedronken worden. Gelukkig hebben we de afwas goed gedaan en is het water schoon.

Sunmudo

Na een korte pauze is het tijd voor de Sunmudo les. Sunmudo is een soort vechtsport en als onderdeel van de Temple Stay doe ik mee aan een training. Wat heftig was dit zeg! Ik geloof dat ik 4 dagen later nog steeds spierpijn had!
Na de training gingen we nog even door met een fysieke oefening. Het was tijd voor de 108 buigingen. Mijn handen voor mijn borst, op m’n knieen, neus naar de vloer, handen naast mijn hoofd, mijn handen iets optillen en weer opstaan, zonder mijn handen te gebruiken. Dit herhaalden we met elkaar 107 keer, elke buiging maakten we om een andere reden.

Vooraf keek hier best wel tegenop, het leek me zo zwaar! En ja, zwaar was het, maar het viel me toch mee. Een vrijwilliger sloeg vooraf aan elke buiging op een ‘gong’, dit deed ze erg regelmatig, waardoor ik in een soort van trance kwam. De eerste 30 buigingen maakte ik heel erg bewust, daarna kwam ik in die trance en ging het veel soepeler en dacht ik er minder over na. Voor ik het wist had ik al 108 buigingen gemaakt!

Conclusie over de Golgulsa Tempel

Ik was erg onder de indruk van alles aan het einde van mijn verblijf in de Golgulsa Tempel. Ik heb er echt een mooie tijd gehad, een geweldige ervaring. Het was alleen te kort! Een dag in de tempel is niet voldoende om echt in het ritme te komen van alle rituelen en ze echt mee te maken. De volgende keer zou ik langer blijven, zodat ik echt in het ritme kan komen, de rituelen te leren kennen en meer ontspannen kan deel nemen aan alles. Nu moest ik veel nadenken over hoe ik bepaalde dingen moest doen, waardoor ik me minder goed kon ontspannen dan ik had gehoopt. Al met al een bijzondere ervaring die ik mensen zeker aan zal raden en zelf zeker nog eens zal doen.