Op zondag 2 februari landde ik op het vliegveld van Manilla, de Filipijnen. In het vliegtuig had ik me bedacht dat het me interessant leek om eens goed bij mijn eerste indrukken van het land stil te staan. Voor mij waren de Filipijnen een nieuw land, nieuwe mensen, een nieuwe cultuur en een nieuwe keuken.
Reizen naar de Filipijnen: mijn eerste indrukken
Het reizen naar de Filipijnen is iets dat al vrij lang op mijn wensenlijstje stond. Door de enthousiaste verhalen van een collega wilde ik dit land graag gaan zien. Vandaag deel ik mijn eerste indrukken van dit land.
De mensen op de Filipijnen
Over het algemeen vond ik de mensen heel aardig en behulpzaam. Wanneer ik reis ben ik nooit bang om mensen om hulp te vragen wanneer ik op zoek ben naar een bepaalde plek. Ik vraag het liever dan dat ik een half uur, of langer, rondjes loop. In restaurants en bij bezienswaardigheden waren de mensen altijd hulpvaardig.
Ik herinner me bijvoorbeeld de eigenaar van SurfStar, een surftent in San Juan (waarover later meer). “Welcome to San Juan!” is hoe hij mij en Miguel begroette. We werden meteen enthousiast over deze surfers hotspot, en we waren er nog maar net!
Enthousiast werden we ook van de taxichauffeur die ons naar het busstation bracht. Vooraf was ik gewaarschuwd: taxichauffeurs zouden niet hun meter aan willen zetten en je flink proberen op te lichten. De chauffeur die wij tegenkwamen niet: uiteraard zette hij zijn meter aan! Dat vond hij vanzelfsprekend.
Over het algemeen heb ik de mensen op de Filipijnen echt als heel vriendelijk en behulpzaam ervaren. In Manilla echter leek dit wat minder te zijn. Mensen leken maar wat te zeggen bij het verstrekken van informatie en taxichauffeurs deden heel moeilijk over het aanzetten van de meter.
Het eten
Eerlijk? Ja natuurlijk! Het eten daar ben ik niet enthousiast over. Van mijn collega had ik al gehoord dat ze echte vleeseters zijn op de Filipijnen en van gefrituurd houden en ook in de reisgids was men niet laaiend enthousiast over de Filipijnse keuken. Ik ben geen grote vleeseter. Ik houd van veel groenten en verse bereidde maaltijden en dat was bij lange niet altijd aanwezig. Halverwege de reis merkte ik dat mijn lichaam echt een tekort aan vitaminen en voedingsstoffen begon te krijgen (neem vitaminepillen mee!).
Wanneer ik een maaltijd bestelde was dit vaak rijst met wat vlees en een blaadje kool een schijfje wortel en wat boontjes. Niet heel gevarieerd en zeker niet vullend na een lange, actieve dag.
Het vervoer
Twee taxi’s, 10+ ritjes met de trein in Manilla, een stuk of zeven jeepneys en 5 bussen. Deze vervoersmiddelen brachten ons steeds naar de juiste plaats van bestemming. Ik noemde eerder al de taxi. Wees op je hoede wanneer je een taxi wilt nemen en zorg er voor dat de chauffeur de meter aanzet.
De jeepney is hét vervoersmiddel van de Filipijnen. Zonder twijfel stapte ik er dan ook regelmatig in. Als budgetreiziger had ik ook niet veel keus: had ik alle keren dat ik een jeepney nam een taxi genomen, dan waren mijn uitgaven een stuk hoger geweest! Een ritje met de jeepney kost meestal 8 pesos. Wanneer je een wat langere afstand aflegt betaal je 10 pesos.
De langeafstandsbussen zijn best comfortabel. Kaartjes boek je op het moment van vertrek bij een loket of je springt de bus in, zoekt een plekje en koopt je kaartje vlak na vertrek. Wanneer je je kaartje bij een loket koopt let dan wel goed op het nummer van de bus. Wij kochten in Baguio een kaartje voor de bus van half 10, maar werden door iemand van de busmaatschappij de bus ingeloodst. Dit bleek de concurrerende maatschappij te zijn! We misten onze bus, moesten onze kaartjes omwisselen en vertrokken een uur later. Dit overkwam in totaal 4 mensen!
Over het algemeen vond ik het vervoer goed georganiseerd en nergens heb ik grote problemen gehad. Zelfs het ritje van het vliegveld naar Manilla verliep soepel terwijl het volgens de Lonely Planet een heel gepuzzel had moeten zijn.
Al met al afwisselende eerste indrukken!
Ben jij op de Filipijnen geweest? Wat waren jouw eerste indrukken?
Hi,
Super leuk om te lezen. Wij zijn nu in de Filipijnen, vanaf 15februari.
Wij hebben in Manila veel met de taxi gereisd en echt nooit problemen gehad met het aanzetten van de meter of het niet vinden van de weg. De taxichauffeurs waren allemaal erg vriendelijk. Hier op Palawan gebruiken we alleen de tricycles en ook daar geen problemen mee. In andere landen, Thailand of India bijvoorbeeld, proberen ze je vaak nog wel te naaien.
Het eten valt ons ook wel tegen! Hebben keer een lokaal gerecht op dat meer op modder leek dan op echt eten! En wij vinden het hier ook best aan de prijs. Manila deed ons een beetje denken aan Bangkok, maar dan met minder toeristen.
De mensen zijn geweldig: vriendelijk, enthousiast en gelijkwaardig.
Tot nu toe vermaken we ons nog prima 😉
Ik ben benieuwd naar je volgende blogs over de Filipijnen!
Groetjes
Hey Saskia,
Wat leuk dat jullie nu op de Filipijnen zijn! Hoe lang gaan jullie er blijven en waar gaan jullie heen?
Haha, ik moet er om lachen; iets dat meer op modder leek dan op eten, maar het is natuurlijk niet leuk. Je wilt toch lekker en goed eten en niet extra maaltijden hoeven te kopen omdat je anders niet vol bent.
Veel plezier nog!
Ja het eten in de filipijnen is niet zo lekker maar gelukkig maakt de rest van het land het meer dan goed. Leuk om te lezen hoe jij het hebt!