Jaren geleden, tijdens mijn eerste langere reis door China was ik al eens in Pingyao, tijdens de winter. Het was een klein, rustig plaatsje met weinig toeristen en het echte ‘China-gevoel’. Nu, 4 jaar later, bleek het erg veranderd te zijn en daardoor een stuk toeristischer.
Mijn tweede kennismaking met Pingyao
Door de nieuwsberichten weet ik al dat Pingyao veranderd is. In de 4 jaar sinds mijn eerste bezoek heeft het stadje zich ontwikkelt tot populaire bestemming onder de Chinezen. De stad is, op papier, de oudste stad van China. In werkelijkheid zijn nagenoeg alle gebouwen die binnen de stadsmuren staan opnieuw gebouwd nadat ze vervallen raakten.
Tweede kennismaking met Pingyao
Over Pingyao
Pingyao is zoals gezegd de oudste stad van China. Tijdens de Qing dynastie was Pingyao het handelscentrum van het land. Niet gek dus dat in deze stad ooit de eerste bank van China opgericht werd. De vele handelaren die hier werkten woonden veelal buiten de stad, in huizen zoals die van de Qiao Familie.
De originele stadsmuur staat nog om de stad heen en mede daardoor is dit stadje met zo’n 50.000 inwoners enorm populair onder met name de Chinese toeristen. Westerse toeristen stoppen er vaak voor een dag, het ligt op de populaire Beijing-Xi’an route en veel mensen maken hier een stop.
Van rustig stadje naar toeristische trekpleister
Wanneer ik de bus uitstap merk ik het meteen: deze plek is niet meer hetzelfde als 4 jaar geleden. Het heeft zich ontwikkeld. Het toerisme heeft zich ontwikkeld. Logisch natuurlijk, maar persoonlijk houd ik niet van dit soort plekken; plekken die overstroomd worden door busladingen vol toeristen. Het gekke is dat ik vandaag ook zo’n toerist ben, inclusief bus.
De straatjes waren ooit leeg met her en der een winkel, nu lijken de straten uit hun voegen te barsten door alle winkeltjes die souvenirs proberen te kopen.
Terwijl ik richting het hart van de stad loop hoop ik dat mijn gevoel over de stad nog gaat veranderen.
Hoewel we als groep de gids eigenlijk moeten volgen ligt het tempo voor mij en een aantal anderen te laag en daarom besluiten we zelf door de straatjes van de stad te lopen en een aantal bezienswaardigheden te gaan bekijken.
We lopen langs de hoogste toren, wandelen door een tempel met park en hebben samen erg veel lol. Tegen het eind van de middag klimmen we op de stadsmuur voor de zonsondergang (we zijn eigenlijk net iets te vroeg) en om over de stad te kunnen kijken.
Daar op de stadsmuur verzamelt de hele groep zich en maken we de nodige groepsfoto’s. Helaas kunnen we niet te lang blijven; de stadsmuur gaat al voor zonsondergang dicht.
Fijn hotel met traditioneel bed
Met een paar anderen loop ik ‘de alternatieve’ route terug naar het Pingyao Hotel waar we verblijven. Niet door de mooi gepolijste hoofdstraten, maar door de rauwe achterafstraatjes. Een stuk mooier, als je het mij vraagt. De mensen die buiten zitten, ver weg van de drukte die zich even verderop afspeelt. Dit rauwe, dit oude, dat is voor mij het echte. De opsmuk die ik in de grotere straten zien, daar houd ik niet van.
Eerder die dag had ik al ingecheckt in het hotel en toen was ik al blij verrast met waar ik terecht was gekomen. Het Pingyao Hotel bevindt zich aan de rand van de drukte, maar daar merk je niets van. Het is namelijk een behoorlijk groot hotel in een courtyard.
Het bed is een traditioneel Kang-bed, dat oorspronkelijk vele doeleinden had. Er werd onder het bed een vuurtje gestookt (waarvan de rook door een gat in de muur naar buiten ging), zodat het bed altijd lekker warm was. Verder werd het bed ook gebruikt als werkplek en om op te leven. Heel functioneel dus, zo’n bed. Ik kan me voorstellen dat het in de winter heerlijk warm is!
2 x is genoeg
Aan de gezelligheid lag het niet, ik heb het hartstikke leuk gehad in dit oude stadje, maar dat lag vooral aan de mensen. Naar mijn idee gaat Pingyao een beetje ten onder aan haar eigen succes en dat is best jammer. Jammer, maar niet onlogisch. De Chinezen reizen immers meer en meer en dat zorgt voor een grote druk bij veel bezienswaardigheden.
Voor mij was dit tweede bezoek aan Pingyao dus genoeg, ik zal er niet snel naar terug gaan.
Voor ‘live’ beelden uit Pingyao bekijk je de vlog die ik maakte.
Idd Pingyao is leuk voor 1 dag. Een courtyard hotel met klangbed erg leuk. Maar daar buiten erg toeristisch.
Jammer dat het inmiddels zo veranderd is, want ik vind het altijd wel als een heel leuk stadje klinken.
Jammer om te horen dat de stad zo aan het veranderen is. Ik kan me voorstellen dat je eerste keer in de stad een stuk leuker was. Leuke foto’s!