De trein raast door de nacht, al luisterend naar rustgevende muziek kijk ik om me heen. Het treinbankje is hard; op geen enkele manier zit / hang ik gemakkelijk. Wat ook niet meehelpt, is dat de machinist heeft besloten de airco flink hoog te zetten zodat hij wakker zal blijven. Hij is echter niet de enige die wakker blijft, want door de lage temperatuur zit ik te rillen van de kou.
De tijd stond stil in Kaifeng
Het is lang geleden dat ik met de trein door China reisde. Eerlijk gezegd kan ik me mijn laatste, lange reis niet goed herinneren. Ik vergat dan ook hoe koud het soms kan zijn in de trein. Gelukkig was er het meisje dat tegenover mij zat en me haar vestje leende. Zo lief!
Na een reis van zo’n 10 uur kom ik aan in Kaifeng (开封), een van de vele steden die ooit de hoofdstad van China is geweest. Het was een belangrijke stad; veel handelaren die de Zijderoute namen streken hier neer en zelfs Marco Polo bracht een bezoek aan deze relatief kleine stad met zo’n 5 miljoen inwoners.
De rit van het station naar mijn hostel leg ik af in een trycicle. Het Kaifeng Huahuang Youth Hostel blijkt nog niet zo gemakkelijk te vinden, maar na rondvragen en bellen kom ik dan eindelijk aan. Het hostel is klein maar gezellig en richt zich vooral op Chinese gasten. Voor ik de stad in ga besluit ik eerst een paar uurtjes te slapen zodat ik later fit op pad kan.
Shudian Jie ~ Boekwinkel straat
Shudian Jie ligt in het centrum van de stad en doet oud aan. ‘Doet oud aan’, want deze typische Chinese daken en de schattige balkonnetjes zijn allesbehalve oud. Ik vind het niet erg, want ze zorgen er voor dat ik het gevoel krijg dat ik in het China van de jaren ’70 ben, toen de economie nog niet volop bloeide en het westerse modernisme nog niet het land binnengeslopen was.
Ik struin in m’n eentje rond door deze straat, verbaas me over de talloze shops waar ze bubble tea verkopen en loop hier en daar binnen.
Longting Park
Vanaf het centrum is het maar een klein stukje lopen naar Longting Park. Het heeft iets weg van de Verboden Stad, er hangt een zelfde sfeer. Zou dat komen omdat Kaifeng ook ooit de hoofdstad was van China?
Xiangguo Si
Tempels moet je niet te veel bezoeken. Wanneer ik er tijdens een reis een paar gezien heb gaan ze voor mij allemaal op elkaar lijken en vind ik er nog maar weinig aan. Tijdens deze reis wilde ik vooral ontspannen, genieten en doen waar ik zin in had. Minder ‘echt’ reizen, maar écht vakantie hebben (als dat logisch klinkt). Dat lukte heel goed in Xiangguo Si. Een mooi tempelpark in het midden van de stad. Door de bomen die om het park heen staan hoor ik niets van de stadsgeluiden.
Ik haal mijn boek tevoorschijn en besluit van het moment te genieten. Ik lees ‘Je bent een verschrikkelijk kind‘ en omdat het boek zo aangrijpend is blijf ik bijna een uur op het bankje zitten. Het maakt niets uit, ik heb vakantie, ben alleen en kan doen wat ik wil.
Een paradijs voor foodies
Omdat ik pas vroeg in de middag het hostel verliet besluit ik om in het centrum te blijven en daar te eten. Ik heb gelezen dat Shudian Jie en het plein bij de poort ‘s avonds veranderen in een grote avondmarkt waar je niet alleen allerhande spullen kunt kopen, maar waar je vooral moet zijn om je tegoed te doen aan alle heerlijkheden die verkocht worden.
Ik ben dol op de Chinese keuken en loop als vanzelfsprekend watertandend over de markt. Ik verbaas me over de grootsheid er van, want wanneer ik, met mijn buik vol, naar de bushalte loop ontdek ik dat er nog meer straatjes omgetoverd zijn tot food market. Een video-impressie van het eten in Kaifeng kun je hier bekijken.
Nadat ik gegeten heb wil ik de bus terug nemen naar het hostel, maar door de enorme drukte lukt dat niet. Al wachtend ontmoet ik twee meisjes en na een tijdje met hun gekletst te hebben nemen we samen een taxi. Ik ben vergeten een visitekaartje van het hostel mee te nemen, maar samen komen we er uit waar ik moet zijn. Wanneer ik arriveer blijkt (what are the chances?!) dat hun huis zich precies tegenover mijn hostel bevindt! Ze nodigen me uit en voor ik het weet zit ik in hun woonkamer terwijl ze een maaltijd bereiden en niet veel later opdienen. Bijzonder, want voor mij is het de eerste keer dat ik met mensen die ik net ontmoet heb meega. De meiden blijken erg aardig en zo goed als het goed kletsen we over reizen, China, politiek en Japan. Waar ze eerst nog dachten dat mijn Chinees zo ontzettend goed is, als snel blijkt dat ik toch niet zo veel woorden weet. Dat het communiceren wat lastig gaat maakt niets uit, we hebben een leuke avond en leren over en van elkaar. Veel belangrijker.
Praktisch
Kaifeng ligt op de Shanghai – Xi’an lijn, maar ook vanaf andere steden (zoals Beijing) kun je er komen. Per trein kom je er het meest gemakkelijkst. Een treinkaartje (hard sleeper) vanaf Beijing koop je vanaf 172 rmb. Vliegen doe je op Zhengzhou, waarna je met een bus naar Kaifeng kunt.
Voor 60rmb (€7,60) per nacht sliep ik in een dorm kamer voor 6 personen (female only), met wifi.
Altijd weer prachtig om jouw foto’s te bekijken. Eten ziet er ook heerlijk uit.
Mooie foto’s!
Mooi verslagje weer! En weer een filmpje met hetzelfde programmaatje hè? 😉
Wat een soorten eten zeg! Tjongejonge….wat was dat nou op het laatst?? Leken wel kakkerlakken o.i.d!!
Leuk Yvon! En tja, wat dat toch is met die temperatuur in die treinen…
Europese hoofdsteden zijn steeds meer op elkaar gaan lijken.
Met jouw verhaal komt toch een authentieke stad naar voren.
Vriendelijke groet,