Deze week was behoorlijk hectisch, met name op het werk. Ik maakte dan ook opvallend weinig foto’s. Er zijn er slechts 8 die ik met jullie kan delen. Een kort weekoverzicht dus, maar daarom hopelijk niet minder leuk.
Cassettebandjes, steak & schaatsen
Op maandag lunchte ik met vriendin Judith. We spraken af bij het Backyard Cafe, niet ver van de Nederlandse ambassade. Ze hebben er veel gezonde smoothies en sapjes en de maaltijden zijn ook verantwoord en bestaan grotendeels uit biologische groenten.
Dinsdag werd er flink opgeruimd bij ons op het werk. De bibliotheek kwam op een andere plek en heel veel spullen werden weggegooid. Wat niet weggegooid werd waren deze ouderwetse cassettebandjes. Ze deden me denken aan de tijd dat ik op vrijdagmiddag voor de radio zat, de top40 aan had staan en mijn favoriete nummers opnam om ze later op mijn walkman terug te kunnen luisteren.
Woensdagochtend was het tijd voor de eerste schaatsles van ‘mijn kinders’. Vorig jaar leerden ze al skeeleren, dit jaar gaan we voor het echte werk. Ik trok ook een set aan; een stuk veiliger dan met schoenen op het ijs. De ijshockeyschaatsen waren wel even wennen. Ten eerste omdat ik al jaren niet geschaatst had, maar ook omdat ik altijd op noren schaatste.
De luchtkwaliteit was weer eens beroerd en ik nam de metro. Wanneer ik met de metro reis heb ik mooi de tijd om wat te lezen. Momenteel lees ik ‘Ventoux’, waar ik niet heel enthousiast over ben. De personages zijn oppervlakkig en het boek zit niet sterk in elkaar. “De volgende ochtend liepen we langs een steil paadje naar beneden, Bédoin in. Het was een uur of drie en het dorp wat uitgestorven.” In mijn tijdsbeleving klopt dat niet helemaal.
Donderdag liep ik in mijn pauze naar een van de shopping malls in de buurt. In een supermarkt zag ik deze poster hangen. Hij viel me op vanwege de tegenstrijdigheid. Bovenin het schattige plaatje van het meisje die het biggetje met de fles voert en onder het gehakt en de speklappen. De marketingmanager zat was vast niet wakker toen hij goedkeuring voor deze poster gaf.
Vrijdagavond luidde ik samen met een aantal van mijn collega’s het weekend in. We aten bij O’steak, waar ze (je verwacht het niet), biefstuk op het menu hebben staan. Je kunt verschillende groottes krijgen, van een kleine 90 gram tot een biefstuk van 500 gram. Ik ging voor de middelmaat en hoewel geen echte vleeseter ben vond ik deze toch wel erg lekker. Zeker voor Beijingse begrippen, waar het toch best lastig is om een goede biefstuk te vinden.
Zondag blogde ik wat, lees ik een beetje en keek ik een aantal afleveringen van ‘Je Zal Het Maar Zijn’. Toevallig ontdekte ik ze, en ik moet zeggen dat ik er best van onder de indruk ben. Een interessant programma en Sophie doet het goed.
Vacatures
Verder ben ik de afgelopen week veel op zoek geweest naar vacatures hier in Beijing. Er zijn onnoemelijk veel vacatures voor leerkrachten, maar er zit veel tussen wat niet goed is of niet wat ik wil. Zo wil ik bijvoorbeeld niet ‘gewoon’ Engels geven. Als ik in het onderwijs blijf wil ik een eigen groep waarmee ik kan werken. Ik verstuurde 1 brief en het een stuk of 2, 3 in klad staan die ik later deze week wil versturen.
De werkweek was chaotisch; de Chinese klassenleerkracht van mijn groep was 3 dagen weg en we hadden daardoor tijdelijk 2 nieuwe gezichten in het lokaal. De kinderen konden daar niet zo heel goed mee omgaan en er was dan ook veel onrust. Ik was blij toen het vrijdag was en de week er op zat! Verder kreeg ik zowat wat negatief als positief (extra vakantie!) nieuws en was onze school negatief in het nieuws…
Fijne week!
Oh die cassettebandjes… hele middagen zat ik aan de radio gekluisterd in de hoop dat net dat ene nummer gedraaid werd zonder al te veel gekletst er door heen. Leuke tijden waren dat!
Maarre, heb ik iets gemist? Ben je op zoek naar een andere baan?
Op zoek, op zoek… Ik houd mijn opties graag open voor wanneer in januari mijn contract afloopt. 🙂
Ik vind het zo leuk om jouw leven daar te volgen! Bijzonder om zo mee te mogen kijken. Ik kan me er nauwelijks een voorstelling van maken, maar zo gaat het toch een beetje leven. En die casettebandjes, zo herkenbaar!
Bedankt! En jouw reacties vind ik dan weer leuk om te lezen. 🙂
Wat grappig dat ze leren schaatsen!