In deze tweede editie van ‘over de grens‘ is het Judith van JudithinChina die vertelt over haar leven in de hoofdstad van China en waarom zij zichzelf, ondanks alle nadelen, al zo lang zo goed vermaakt in Beijing.
Judith in de hoofdstad van China
Regelmatig vragen mensen me meewarig of ik het nog wel volhoud, met al die luchtvervuiling. Of met alle voedselschandelen die in China steeds weer de kop opsteken. En daar heeft men een punt, want aan wonen in Beijng kleven een aantal belangrijke nadelen die ik helaas ook niet kan ontkennen.
De luchtvervuiling kan hier echt erg zijn, daarnaast regent het ’s winters niet en is de lucht zo droog dat het letterlijk pijn aan je huid kan doen. ’s Zomers is het snikheet en ’s winters is het steenkoud, de stad ligt op een hoogvlakte met vrijwel geen natuurlijke watertoevoer. Inderdaad, Beijing heeft haar natuurlijke kenmerken niet echt mee. Daarnaast is het een bijzonder grote en drukke stad, met veel migrantenarbeiders, waardoor het op straat chaotisch kan zijn, en waardoor het op veel plaatsen ook niet al te schoon is.
Ondanks alle bovenstaande ‘ellende’ kom ik al bijna tien jaar met veel plezier in Beijing en heb ik hier in totaal ruim 4 jaar gewoond, waarvan nu ruim 2 aaneengesloten. En ik voel me hier op mijn plaats, vermaak mezelf prima en woon hier goed. Wat maakt in Beijing wonen zo geweldig dat het opweegt tegen alle bovenstaande minpunten? Nou, onder andere het volgende:
- China is een land vol mogelijkheden. Zeker als je de huidige arbeidsmarkt in Nederland vergelijkt met die in China, komt Nederland er maar bekaaid vanaf. Over het algemeen krijg je als westerling in China op jonge(re) leeftijd een baan met meer verantwoordelijkheden dan in Nederland. Ik heb hier een interessante baan binnen een vooraanstaande organisatie waarvoor ik veel mag reizen en – ook niet onbelangrijk – waarin ik mezelf kan ontwikkelen. Ik betwijfel of ik in Nederland op dit moment in mijn carrière een baan zou kunnen vinden op hetzelfde niveau.
- Wonen in China is geen dag hetzelfde omdat het land nog steeds volop in ontwikkeling is en soms maar met moeite richting vindt. Dingen die in Nederlandse ogen absurd zijn kom je hier overal tegen, tot in de kleinste details van het alledaagse leven. Dat maakt leven in China enerverend, en na hier een poosje te hebben gewoond lijkt Nederland maar saai, en vrijwel stil te staan.
- Beijing is een bruisende stad, waar de balans tussen traditioneel Chinees en modern goed in evenwicht is. Waar Shanghai naar mijn smaak te westers is, heeft Beijing zich op een hele Chinese manier tot een moderne stad ontwikkeld. De Chinese muziekscène is hot & happening in Beijing en door de hele stad heen vind je cultuurhistorie. Daarin is voor mij het meest bijzondere niet het grootste werelderfgoed zoals de Chinese Muur en de Verboden Stad (hoewel deze natuurlijk wel indrukwekkend zijn!), maar vooral de kleine verstopte tempels en de nauwe steegjes waar de oude bevolking woont (hutongs).
- Beijing is een stad waar je volledig jezelf kunt zijn, ongeacht wie je bent en waar je vandaan komt. Of je nu een feestbeest bent, van hiken en het buitenleven houdt (wat je vlak buiten de stad al vindt), een cultuurfreak bent of juist een streberige student; in Beijing vindt je zeker weten gelijkgestemden en meer dan genoeg activiteiten om jezelf in te ontwikkelen. Niemand hoeft zich hier te vervelen of buitengesloten te voelen, omdat zowel de expat-gemeenschap als de Chinese bevolking super divers is en heel open.
Natuurlijk zijn er ook niet-China specifieke nadelen aan wonen in het buitenland. Zo mis ik mijn familie en vrienden in Nederland, de IJsselmeerdijk en tosti’s met kaas. Maar ik weet ook dat China op dit moment de beste plaats is om mezelf te ontwikkelen, dus gaan we daar nog even mee door. Voorlopig althans, want voor altijd onder deze dikke smogdeken blijven wonen, dat ben ik dan ook weer niet van plan.
Judith, bedankt voor je bijdrage aan ‘over de grens’! Ik kan het alleen maar met je eens zijn als mede-Beijinger!
Mocht jij nou ook in het buitenland wonen of gewoond hebben en graag een gastblog willen schrijven, neem dan contact met me op!
1 thought on “Over de grens: Judith in de hoofdstad van China”