Het is weer zover: de eerste van de maand. Tijd voor een gastblog. Ditmaal schrijft Melanie hier. Zij woont in Australie, Sydney om precies te zijn. Vijf jaar geleden werd ze verliefd op deze stad. Melanie schrijft over haar ervaringen over typisch zaken waar je mee te maken krijgt wanneer je in het buitenland woont.
Geëmigreerd naar Sydney
Een warme groet uit Sydney, de stad waar ik zo enorm van ben gaan houden vijf jaar geleden! Tijdens mijn wereldreis stond er een tussenstop in Australië gepland, meer met de bedoeling om wat bij te verdienen om dan snel door te trekken naar Azië. Australië stond laag, maar dan ook echt laag op mijn lijstje om ooit eens te bezoeken, met name omdat ik er van hou om door derde wereldlanden te trekken. Maar, my goodness….. I felt in love with Sydney, en hoe!
Wel nu, zo erg, dat ik er inmiddels ben gaan wonen, samen met mijn hubby (een Nederlander) en onze twee kids. Het was nu of nooit en we hebben de sprong gewaagd om ons koude kikkerlandje in te ruilen voor het relaxte, warme Sydney. Nog een kleine drie maanden en dan verhuizen we van ons appartementje in de stad naar een echt huis, weet je wel zo’n huis met een grote tuin waar je uren in kan chillen, want daar houden ze hier van. Samen met familie en vrienden aan de Barbie (BBQ), het liefst zo vaak mogelijk.
Ondanks dat het hard werken is, nou ja vooral veel uren maken, het een enorm dure stad is geworden in de afgelopen vijf jaar en het feit dat het even duurt voordat de Ozzies je echt in hun groep opnemen, is het hier genieten geblazen. De stad bruist, er is elk weekend wel iets aan de gang in Darling Harbor (overigens voor jong en oud) en door het mooie weer ben je eigenlijk altijd buiten. En ja die dagelijkse dosis vitamine D doet een mens gewoon goed. Als ik onze kleine mup van twee dan ’s ochtends weer hoor zeggen ‘yes, ik kan mijn shorts weer aan vandaag’!
Was het makkelijk om hier te komen? O nee! Australië scherpt haar immigratiebeleid meer en meer aan en direct een permanent visum krijgen buiten het land zelf is lastig. We zitten hier dan nu ook op een tijdelijk, twee jaar, visum, waar we letterlijk maanden mee bezig zijn geweest om deze te verkrijgen. Maar, na twee jaar goed gedrag kunnen we wel onze permanent residence aanvragen en daar gaan we maar eens hard aan werken!
Missen we onze familie en vrienden? Soms! Door alle middelen tegenwoordig van Skype, Facebook, Dropbox en mail blijven we goed op de hoogte van al het wel en wee in Nederland, maar ja gewoon even een bakkie leut doen, ja dat missen we wel. Gelukkig is het voordeel van kids hebben, dat je heel snel weer nieuwe mensen om je heen hebt, waar je leuke dingen mee gaat doen en regelmatig afspreekt, maar toch zou het heerlijk zijn om af en toe even je Nederlandse gemis te kunnen knuffelen. Aan het einde van het jaar komen mijn ouders over voor een aantal weken, dan kunnen we de verloren uren weer helemaal goed maken!
Maar aan iedereen die rondloopt met het verlangen om (tijdelijk) in het buitenland te gaan wonen, just do it! Wat heb je te verliezen? Laat je van tevoren goed informeren over de mogelijkheden, maak een duidelijk bijv. vijf-jaren-plan voor jezelf of samen en ga er aan werken! The sky is the limit! Dus, hoe groot durf je te denken?
Ben jij ook naar het buitenland verhuisd en wil je je verhaal vertellen op GoYvon? Stuur me dan een e-mail op goyvon@gmail.com.
Leuk om te lezen! Australië staat bij mij erg hoog op het lijstje.. niet om te wonen maar om te bezoeken! Zelf heb ik inderdaad ook gedacht over verhuizen naar het buitenland, maar we hebben nu zulke fijne mensen om ons heen dat ik nu liever hier blijf. Ook omdat het vinden van werk hier al amper lukt, laat staan in het buitenland!
Ik blijf het knap vinden als mensen die stap durven te nemen. Nu heb ik nooit echt het verlangen gehad om in een ander land te wonen, maar al zou ik dat wel hebben, dan zou ik het niet snel doen denk ik.
een pracht stad, mocht hem al een sbezoeken ook
Australië zou ik graag nog eens bezoeken. Dus leuk om deze log te lezen van iemand die daar woont.
Erg leuk om wat over Australië te lezen, een land waar ik graag eens naar toe zou willen gaan! Een vriendin verblijft daar nu tijdelijk en via FB volg/lees ik veel over wat zij allemaal beleeft, erg leuk!
Leuk hoor die gastbloggers van jou. Ik begrijp dat Melanie zelf geen blog heeft?
Nee, geen echt blog. Alleen de site waarnaar gelinkt wordt.
Hi Mrs T.
Ajj, dat zou wel zo netjes van me geweest zijn om dat te vermelden aan Yvon , excuus! Als je het leuk vind kun je me volgen op spotstotravel.wordpress.com!
Enjoy, Mel
Super leuk altijd die gastblogs!
Leuke blog, gaaf dat ze in Sydney is gaan wonen!
Australië stond nooit zo hoog op mijn ‘wish list’, maar het kriebelt steeds meer om een tijdje die kant op te gaan… Who knows 🙂
Leuk verhaal! Volgens mij staat Australië op het lijstje om te wonen bij velen haha. Tof dat jullie de sprong hebben gewaagd ook, is hartstikke spannend! Ikzelf mis mijn familie ook wel eens, maar eigenlijk nooit echt heel erg. Tegenwoordig kun je zoveel via Internet dat het soms net is alsof je bij elkaar bent 🙂
Oh ik zou er niet aan moeten denken dat mijn kinderen met mn kleindochters zover weg zouden gaan wonen. Ze hebben het er wel eens over en dan duim ik maar dat ze het niet gaan doen !
Letterlijk aan de andere kant van de wereld, dat is best een stap! Wat bijzonder, ik ben benieuwd of jullie over twee jaar wel terug willen! Al is het qua visum natuurlijk nog maar de vraag of jullie kunnen blijven. Australie lijkt me een fijne bestemming, maar omdat het zo groot en zo ver is wil ik er niet zo maar eventjes voor twee weken heen – en daarom stel ik het maar uit.