Je hebt het ongetwijfeld gemerkt: de afgelopen twee maandagen is er geen ‘leven in China’ online gekomen en ook de SnapShot Sunday ging voorbij zonder een snapshot. Het was hier allemaal nogal druk en hectisch en mijn hoofd stond niet echt naar bloggen.
Hoe is het in Beijing?
De foto’s stonden al klaar in een concept blogje, maar het tikken van de teksten bij de foto’s wilde niet zo lukken. Ik had geen inspiratie, geen zin, geen ‘boeiende’ verhalen en ik had het best druk. Gelukkig is het niet erg dat er niets online kwam, want mijn blog is niet mijn werk en dus geen verplichting.
De afgelopen week maakte ik me zorgen om Nederland, waar er veel gebeurde. Er gebeurden veel verdrietige dingen en het was (en is) moeilijk om dan zo godvergeten ver weg te zitten.
Verder is het nog altijd onzeker of ik daadwerkelijk naar Nederland kan komen met de kerst. Het zou voor mij de eerste keer zijn sinds mijn vertrek uit Nederland (in 2010) dat ik de feestdagen weer met mijn familie zou vieren en dat is dit jaar gewoon heel erg belangrijk. Mijn directe leidinggevende mag me geen vrij geven (want ik vraag meer dan 4 werkdagen vrij) en vanuit de HR zijn ze gewoon niet zo snel. Wanneer ik vraag hoe het er mee staat krijg ik antwoorden variërend van ‘maak je niet ongerust, het komt wel goed’ tot ‘je hebt nog tijd genoeg’. En die onzekerheid is gewoon killing. En hoezo ‘tijd genoeg’, Kerstmis is al over 43 dagen!!
Bij deze frustratie komt ook nog het feit dat ik waarschijnlijk alleen zal moeten gaan en Miguel niet mee kan. Hij kan wel vrij krijgen, maar vanwege de visum-hel moet hij een nieuw contract tekenen. Een nieuw contract betekent een nieuw visum, en een paspoort dat op het visumbureau ligt. En zonder paspoort kun je nergens heen. Nogal balen, zeker omdat hij al zijn vakantiedagen van het oude contract moet opmaken voor 31-12. Hij heeft dus in principe de hele maand december vrij, maar kan alleen maar thuis op de bank zitten…
Verder had ik afgelopen donder-, vrij- en zaterdag een IB workshop. Super interessant en heel erg leerzaam, maar ook vermoeiend. Veel theorie, een hoog academisch niveau, nieuwe mensen en dat drie dagen lang van half 9 tot half 5. Best pittig. Het deed me ook realiseren dat mijn huidige school nog een heel lange weg te gaan heeft en me afvragen of ik wil en kan wachten tot het moment dat zij ook een IB school zijn. Ik sprak met zoveel ervaren mensen, hoorde zulke goede en inspirerende verhalen. Daar wil ik ook deel van uitmaken, ik wil ook net dat beetje meer uit mezelf halen en mijn lesgeven naar een hoger platform tillen. En om eerlijk te zijn denk ik niet dat ik dat in mijn huidige school kan.
Tijdens deze APEC-vakantie ga ik dus hard op zoek naar scholen die op hun beurt weer hard op zoek zijn naar leerkrachten. En wie weet, met een beetje geluk kan ik dan een andere baan vinden.
Tenslotte mijn blog. Soms weet ik niet zo goed in welke richting ik wil gaan. Het bloggen over reizen vind ik echt heel leuk, maar soms is het ook wat eenzijdig in mijn ogen. Op mijn vorige blog schreef ik echt over alles waar ik over wilde schrijven; boeken die ik las, China, recepten, reizen en ‘de rest’. Dat wil ik hier misschien ook wel weer gaan doen. Maar in welke vorm? Daar ben ik nog niet over uit. Suggesties zijn dan ook meer dan welkom! Wat zou je hier wel meer willen lezen of zien?
Ik ga proberen alsnog de foto’s van de afgelopen weken te plaatsen, ik weet dat die altijd veel gelezen worden (leve de statistieken!).
Lastig als je wat zoekende bent. Maar het klinkt alsof je prive zoveel aan je hoofd hebt. Het komt echt vanzelf ook wel met je blog.
Daar heb je helemaal gelijk in, privé is er veel aan de hand en het is soms moeilijk om daar mee om te gaan.
Nou, genoeg aan je hoofd dus. Zou fijn zijn om Kerst weer eens in Nederland te vieren, maar wat vervelend dat Miguel niet mee kan dan!! Enorm balen 🙁
Ja en je blog…is ook lastig soms. Ik maak mijn blogs meestal gewoon over wat me bezig houdt. Dat heb ik altijd gedaan. Ook handig voor mezelf om dingen terug te zoeken wat ik dan even niet meer weet.
Op jouw blog lees ik het liefst de reisblogs of de dagelijkse dingen en fotootjes 🙂 Ik ben persoonlijk niet zo van de gastbloggers enzo.
Ja, echt zo balen!! Hij hoort inmiddels (we zijn 4 jaar samen deze maand) bij de familie en moet er dus eigenlijk gewoon bij zijn!
Hoi Yvon, wat vervelend allemaal, zo komt alles een beetje tegelijk! Ik kan me zo goed voorstellen dat je naar Nederland wilt met de feestdagen, hopelijk krijg je gewoon vrij. Al kan Miguel dan niet mee, balen zeg. Maak je maar niet te druk over je blog, dat komt vanzelf wel. En als je wilt schrijven over meer dingen dan reizen, dan doe je dat toch gewoon? Het is jouw blog, je mag het zelf weten. Zelf vind ik het leuk om je blogs over het dagelijkse leven in China te lezen, maar andere onderwerpen ga ik ook vast leuk vinden. Veel sterkte en succes met het zoeken naar een nieuwe baan!
Lief, dank je.
Het komt inderdaad echt allemaal op een hoop. Gelukkig heeft de APEC-vakantie me goed gedaan en heb ik weer een beetje adem.
Sterkte met de onzekerheid en de situatie in Nederland. Hoop (en het komt vast goed) dat je daar met de feestdagen zult zijn…
Wat ik graag lees? Ik vind het buitenlandse aspect leuk, maar vooral ook jouw persoonlijke ervaringen daarbij. Dat verhaal over die smog en dat kapje. Of gewoon hoe jij als nuchtere Nederlander tegen de andere cultuur aan kijkt (en zij tegen jou). Gewoon persoonlijke verhalen over niets bijzonders (of juist wel) vind ik altijd mooi om te lezen.
Alles zolang het niet over knutselen, koken, beauty of besparen gaat, zeg maar 🙂
<3
En geen beauty of besparen? Is toch best leuk, op z'n tijd? :p
Oh wat balen dat alles op z’n elfenertigst gaat, bah. Ik hoop dat het lukt om naar Nederland te komen. Heel veel sterkte en succes !
En zeker doorgaan met solliciteren, je moet je goed voelen bij wat je voelt.
Enne, ik vind de dagelijkse beslommeringen het leukst om te lezen
Elise
Lief, dank je.
Ik heb goede herinneringen aan je vorige blog (en vind per toeval je nieuwe blog)..
Een beetje variatie kan geen kwaad, toch..
Wat leuk je hier weer te zien!
Mijn vorige blog, die variatie mis ik dus soms. Ik ga er over brainstormen en wie weet kom ik in het nieuwe jaar met de oplossing 🙂
Poe, ik hoop dat het gaat lukken om naar Nederland te komen.
En wat je blog betreft: gewoon schrijven over alles wat jou boeit.
Heftige dingen. Lijkt me heel lastig zo ver weg te zitten. Vooral als dingen zo tegen zitten. Toch proberen vast te houden aan ‘het komt goed’
Dikke kus, houd je rustig en taai.
Hé wat stom! En dan is al helemaal niet leuk om 7821 km van je familie vandaan te zitten. Ik ga heel hard voor je duimen dat je vrij krijgt, dat is je meer dan gegund.
Over je blog; Voor mij zijn je buitenland & China verhalen een feest der herkenning. Dus daar geniet ik echt van. Ik ben ook dol op recepten, dus die mag je altijd plaatsen!
Ik hoop voor je dat het allemaal goed komt en je gewoon in Nederland bent met kerst!