De saaie Plain of Jars in Phonsavan

Zinderende hitte, een letterlijke ‘crash course’, liften en een hoop potten. Dat is wat me te binnen schiet als ik terug denk aan het bezoek aan de Plain of Jars in Phonsavan, in Laos, in de zomer van 2011. De saaie Plain of Jars, want ik had ze net zo goed over kunnen slaan.

De saaie Plain of Jars in Phonsavan

Tijdens de voorbereidingen op de reis naar Laos las ik over de Plain of Jars in de omgeving van het kleine stadje Phonsavan in de provincie Xieng Khuang. We hadden voldoende tijd om Phonsavan aan te doen en de Plain te bezoeken.

Phonsavan

Phonsavan is een lange straat met een aantal kleinere zijstraatjes en heeft op zichzelf niet heel veel te bieden. Het is echt bekend geworden vanwege de Jars. Er zijn een aantal restaurants die zich richten op de toeristen die het stadje bezoeken en die de menukaart hebben aangepast aan wat een echte toerist wil eten; hamburgers met friet, pizza en pasta.

Ik deed me tegoed aan een heerlijke Indische maaltijd, de avond voor ik de Plain of Jars zou gaan bezoeken.

Op de motorfiets of de gewone fiets de Plain of Jars verkennen?

Tours die aangeboden worden waren ons te duur. Daar hadden we simpelweg geen geld voor (over). We besloten dan ook om een motor te huren. We hadden beiden nog nooit eerder op een motor gereden en daarom besloot Miguel een ‘crash course’ te nemen. Dit werd een daadwerkelijke crash course; hij knalde tegen een muurtje en reed de band lek. De motor kregen we niet mee, fietsen wilde de eigenaar van het winkeltje ons wel verhuren. Zo gezegd, zo gedaan.

Wat een enorme tocht was dat zeg! Zeker met de hitte en de heuvels. Als Nederlandse kon ik het nog wel aan (ik kon eerder fietsen dan lopen, bij wijze), maar Miguel had het toch wat zwaarder. De arme jongen.
Gelukkig mochten we op de terugweg onze fietsen in de laadbak van een jeep gooien en mochten wij er bij. Waren we toch een heel stuk sneller terug in

Plain of Jars

De jars. Ze liggen verspreid over 3 plekken. Plekken van verschillende grootte. Bij het zien er van was ik best wel onder de indruk; grote potten verspreid over een groot grasveld. Sommige intact, anderen gehavend en aangetast door de tand des tijds (soms door mensen). We bezochten twee sites, dat was al genoeg fietsen, haha.

Al met al waren de Plain of Jars niet echt de moeite waard. Het kostte me veel moeite om er te komen en hoewel het een bijzonder iets is, was ik niet compleet onder de indruk.