Slapen in de Gobi Woestijn

Na een hele koude nacht in een veredelde ger stap ik om 9 uur in het busje dat me, volgens het programma, in 4 uur naar de Gobi woestijn zal brengen. Dat lukte niet helemaal, want pas na 6 uur en een hoop irritaties verder kom ik pas halverwege de middag aan in de Gobi woestijn waar ik de nacht door zal brengen.

Slapen in de Gobi Woestijn

Bij aankomst in de woestijn is het een drukte van belang; het is Golden Week in China en dat betekent dat zowel de Chinezen als de laowai massaal op reis gaan. Wanneer ik de grote groep mensen zie raak ik even in paniek: dit is niet wat ik had verwacht. Gelukkig blijkt mijn paniek voorbarig en onnodig want in een jeep word ik, samen met 9 anderen, een behoorlijk stuk de woestijn ingereden en na een kwartiertje rijden is er niks meer over van de drukte. Alles wat ik zie zijn wat struikjes en zand. Heel. Veel. Zand. Het enige dat ik hoor is het suizen van de wind en af en toe een vogel die voorbij vliegt.

Gers inrichten & hout sprokkelen

We beginnen met het inrichten van de gers: samen met twee andere stellen (die ik niet ken), zullen Miguel en ik de nacht in deze met vilt gevulde tent doorbrengen. Een raar idee, maar ik vind het niet zo erg. Het is maar een nachtje en omdat iedereen er voor heeft gekozen de nacht in de woestijn door te brengen delen we in elk geval iets: bijzondere dingen willen meemaken en zien.

Nadat de gers zijn ingericht is het tijd om hout te sprokkelen voor het vuur. Het vuur dat we later maken moet ons niet alleen warm houden, maar we roosteren er ook een deel van ons eten boven. Dat eten is trouwens heel wat anders dan wat ik de dag er voor had gegeten. Ik krijg instant noodles met daarbij een ei, Chinese augurken (waarvoor ik vriendelijk bedank) en een Chinees worstje, die ik ook maar afsla. Na 4 jaar in China weet ik zo ongeveer wel wat ik maar beter kan laten staan, wil ik niet een half uur later naar het toilet moeten rennen.

Dunes boarden

Zodra we voldoende hout hebben is het tijd voor some fun! Er zijn sledes en wat is nou leuker om daarmee van de zandduinen af te racen? Misschien naar mensen kijken die er vanaf glijden? In totaal ben ik 2 keer van een zandduin af gegaan en toen vond ik het wel leuk geweest, want mén, wat een klimpartij is het om vanaf onderen weer bovenop de duin te komen!

Na het sandboarden geniet ik van de zonsondergang. Hij is niet zo mooi en knallend van kleur als ik vooraf had gehoopt, maar evengoed koester ik het moment. Wat is het bijzonder om op deze plek te zijn en dit mee te mogen maken. Ik voel me gezegend dat ik op deze plek woon en de mogelijkheid heb om zoveel reizen te maken en zoveel te kunnen zien en ervaren. Het is een van de dingen die me echt gelukkig maakt.

Voor we ‘s avonds gaan slapen (na bij het vuur gegeten, gekletst te hebben) zet ik mijn wekker zodat ik de volgende ochtend op tijd op kan staan om de zonsopkomst te zien. We worden beiden wakker en hoewel het best koud is kruipen we uit de ger en lopen we naar de duinen waar we de avond er voor ook op stonden. De wind is sterk en het is fris, maar dat geeft niet; de zonsopkomst is zo mooi… De geluiden die ik normaal de hele dag door in de stad hoor zijn er even niet. Ik hoor de stilte, het suizen van de wind, een vogel.

Wanneer we terugkomen bij de tenten is de rest ook opgestaan en staat het ontbijt klaar in een van de tenten. Er is brood, jam, tomaat en zelfs koffie uit een zakje! Veel luxer krijg ik het geloof ik niet.
We zitten nog aan de spreekwoordelijke tafel wanneer er uit de verte een schreeuw klinkt; de kamelen zijn er. We ruimen alles snel op, pakken onze spullen. Het is voor mij de eerste keer dat ik op een kameel zit en ik vind het nogal ongemakkelijk! We rijden iets langer dan een half uur en bij het eindpunt kan ik het niet laten nog wat foto’s te maken.

Na een geweldig avontuur is het na het schieten van nog wat actiefoto’s helaas al weer tijd om in de auto te stappen en terug naar Hohhot te gaan. Jammer, want ik had graag wat langer gebleven!

Foto’s van de kameeltocht komen later, net als de reisfilm die ik maakte.

Edit: inmiddels staat de reisfilm online. Bekijk hem hier.