Studeren in het buitenland is over het algemeen een geweldige ervaring, maar je gaat ook momenten meemaken waarop je je afvraagt waarom je ook al weer zo nodig je vertrouwde omgeving moest verlaten. Afgelopen week had ik een paar van die momenten. Ik was het studeren in het buitenland zat en wilde het liefst naar huis.
Studeren in het Buiteland
Gistermorgen bij het open doen van mijn gordijnen moest ik toch echt twee keer kijken toen ik een witte wereld zag. Ik baalde er echt van wat in sneeuw had en heb ik echt géén zin meer! Pech voor mij, want ook vandaag vielen er weer genoeg witte vlokjes naar beneden. Het lijkt wel alsof het weer mijn gemoedstoestand heeft overgenomen. Ik voel me namelijk ook wat neerslachtig en minder vrolijk dan normaal. Het is iets dat er bij hoort, bij studeren in het buitenland. En als zonder deze mindere momenten zou ik de goede en mooie momenten ook niet zo kunnen waarderen als ik nu doe.
Het is het begin van het einde. Als je om je heen steeds vaker de vraag hoort {en stelt} wanneer mensen weggaan weet je dat het niet lang meer zal duren. Eén van de meiden vertrekt volgende week vrijdag zelfs al! Gelukkig gaan Inge & ik haar in mei opzoeken, dus vooralsnog hoef ik haar niet heel lang te missen.
Leuk & positief
Er zijn natuurlijk ook leuke dingen te vermelden!! De vakken lopen ten einde en dat betekent ECTS scoren! Inmiddels zijn er door noest arbeid al drie 4-en binnen. Slecht? Nee, goed juist! Bij een 0 heb je het niet gehaald, en een 5 is het hoogste. Een 4 zou in NL dus een 9 betekenen. Met deze 4-en staat het aantal ECTS op 9. Deze week sluit ik nog twee vakken af en dan hoop ik door te stomen naar de 17 {duim voor me!}
Na nog twee toetsen morgen, vertrek ik donderdag naar Stockholm, Zweden. Lekker cultuur opsnuiven, en genieten! En dan… een weekje later het volgende reisje al weer!
Nu is het tijd om de keuken in te gaan, m’n maagje rommelt!
Volgende week een verslag over m’n Stockholm-avontuur!
Heippa!
Hey schattie,
Niet sip zijn.
Hoewel ik er zelf ook een beetje last van heb. Alle mensen beginnen langzaam weer aan thuis te denken. Maar…na vijf maanden hebben we ons portie ook wel gehad. ENNN…we hebben nog een paar super leuke reisjes te goed . En thuis houdt het niet op; vakantie, Roakeldais (of hoe je dat ook alweer schrijft) en de vierdaagse feesten natuurlijk. En dan heb ik het nog niet eens over alle leuke mensen die vast staan te springen om met je af te spreken.
JEEEJ .
Kus
Echt balen dat de pc het niet doet mis inderdaad ook het msn-en en skypen. De pc van Wouter aangesloten maar krijgen geen internet verbinding. Rarara hoe zit dit.Fijn dat je al drie 4 en binnen hebt.
Goed gedaan dus.De rest zal ook wel goed gaan. Hoop dat je hoofd gauw weer wat leeg wordt en niet te veel piekert dan slaap je ook weer wat beter.Het is inderdaad vervelend dat er al weer mensen weg gaan. Maar zoals Inge al zei nog genoeg leuke dingen in het voor uit zicht.Heel veel plezier in Stockholm geniet ervan. Knuffel
XXX
Hé Yvonne,
als er iemand goed in piekeren is, dan ben ík dat wel (vraag maar aan Inge). Dus ik weet ook hoe je het NIET moet doen ! Probeer zoveel mogelijk in het heden te leven en stuur alle mogelijke problemen naar “komt later wel”! Denk dat je onder de douche staat en laat alle problemen van je schouders stromen. (theorie – nu de praktijk nog). Verder: “echte mama-praat” : hoe vermoeider je bent, des te groter de problemen lijken. Probeer, ondanks het slechte slapen, tóch je rust te nemen (desnoods met champagne ).
Sterkte en liefs
Gaat daar goed zo te lezen. Of daaren straks hoef je niet druk te maken. Het is hier goed weer en de zon schijnt goed vaak.
Over die ouders snap ik. Ze zijn bezig met mij computer maar kunnen hem niet aan de praat krijgen. Internet iig niet.
Zullen toch moeten wachten tot hun eigen terug is.
-xxx- Sunboy
Yvon!!
Dat ga je niet menen, donderdag naar Stockholm! Ik kom vrijdag en ik heb ‘t nog niets eens van tevoren met je overlegd! Ben je er dan nog?? Ik wil zeker even wat met je gaan drinken… Btw, een vriendin van mij uit Jyvaskyla komt ook naar Stockholm!
Tot snel dus! x Marlon
Misschien dat een ouderwets sneeuwballengevecht je wat opvrolijkt!!
Je moet maar zo denken, als je de minder leuke momenten niet hebt, kun je ook niet genieten van alle leuke dingen.
Liefs van je nichie
PS een glaasje (of twee) warme port mag ook wel eens helpen!