Alles over tafelmanieren in China

Of zou het ‘gebrek aan tafelmanieren in China’ moeten zijn? Mensen vragen me vaak of het waar is dat Chinezen boeren na het eten en of de tafel een waar slagveld is nadat de maaltijd genuttigd is. In dit artikel zal ik je de antwoorden geven op deze vragen.

Reis je binnenkort naar China? Vergeet dan niet om vóór vertrek een VPN te installeren.
ExpressVPN werkt erg goed voor mij én geeft een 30-dagen-geld-terug-garantie!

Tafelmanieren in China

Eten met een grote groep

Wanneer je met een wat grotere groep uit eten gaat, krijg je bij binnenkomst soms een eigen kamer toegewezen. Je zit daar dan alleen met de mensen met wie je uit eten bent. De gastheer of -vrouw komt in de verste hoek {ten opzichte van de deur} te zitten. Dat is niet onbeleefd, maar juist beleefd. Zo heeft zhij goed zich op de deur en daarmee ook op de ober of nieuwe gasten.
Die ober of serveerster laat je overigens naar je toekomen door hard ‘serveerster/ober’ (服务员, fúwùyuán), ‘vrouw van de baas’ of ‘baas’ te roepen (老板, lǎobǎn). Niks niet subtiel je hand opsteken en wenken. Je zet gewoon je keel open.




Wanneer je in een wat bescheidener restaurant aan tafel gaat doet het er wat minder toe wie waar zit en krijg je meestal geen eigen kamertje.
In die kamer staat een grote, ronde tafel. Op die tafel ligt een glazen draaiplateau waar alle gerechten die door de gastheer besteld worden, op uitgestald worden. Zelf ben ik een keer uitgenodigd voor een etentje en toen was de ronde tafel niet groot genoeg, zoveel eten werd er besteld!
Want dat is de norm hier: er wordt altijd heel veel eten besteld. Vaak veel te veel, sommige gerechten worden amper aangeraakt.

Het eten is besteld

Wanneer het eten is besteld, wordt dit door de serveerster binnen gebracht. Iedereen heeft een eigen schaaltje en een kommetje met rijst. De gerechten worden door iedereen gedeeld. Je pakt met je stokjes wat je lekker vindt.
De Chinezen zijn of te lui om vlees van hun botjes te ontdoen, of ze vinden het lekker op op de botjes te knabbelen, maar je kunt zeker een paar gerechten verwachten waar het vlees de botjes nog heeft.

Hoe eet je dat nou?

Je stopt het helemaal in je mond {met bot en al} en kauwt het vlees van het bot af. De botjes spuug je vervolgens naast je kommetje met rijst uit. Ben je in een wat netter restaurant, dan doe je dat op het schaaltje dat je hebt, ben je in een gewoon restaurant, dan spuug je het lekker op tafel. In het begin was dit heel erg wennen en vond ik het maar vies. 2 Jaar later doe ik zelf ook niet anders.

Naast je schaaltje, kommetje en je stokjes heb je ook nog een klein glaasje {grootte van een shotglaasje} voor je staan. Niet om shots mee te drinken, maar heet water, thee of bier {bier sla je vaak wel in een keer achterover}. Men is hier dol op thee, net als heet water. Heet water wordt gedronken omdat het goed voor de spijsvertering {schijnt} te zijn. En niet alleen de spijsvertering heeft er baat bij, je algehele gesteldheid vaart er wel bij wanneer je heet water drinkt.

Hoe vaak ik al niet gehoord heb meer heet water te moeten drinken, omdat het ‘good for your healthy’ is….

Terug naar de eettafel…

Er wordt gegeten, gesmakt, af en toe geboerd en zonder gene worden botjes op de tafel uitgespuwd. Nadat iedereen zhijn buikje vol heeft gegeten, wordt er nog een laatste gerecht geserveerd. Noodles-soep. De noodles zijn de vullers, dit kan soms ook de rijst zijn.
In vroegere tijden at je noodles of rijst om je maag te vullen wanneer je na het eten van de hoofdgerechten nog honger had. Zo gebeurt dat nu ook nog.




Wanneer iedereen genoeg heeft gegeten maar alle schalen nog halfvol zijn, wordt er om de rekening gevraagd. Deze wordt door de gastheer betaald. Je kunt proberen om de rekening zelf te betalen, maar weinig Chinezen zullen dat toelaten. Ze voelen zich soms bijna beledigd. De rekening delen zoals we dat in Nederland kennen is hier geen optie.

Doggie bag

Vaak blijft er heel veel eten over {wat wil je ook, als alles niet eens op 1 tafel past} en vaak nemen de Chinezen dit niet eens mee naar huis. Het is een teken van welvaren, op deze manier laten ze zien dat ze het goed hebben en dat ze zich dit soort maaltijden kunnen veroorloven.
Zelf neem ik het eten vaak wel gewoon mee, wanneer de Amerikaan en ik samen ergens eten. In Nederland zou je zoiets niet zo snel doen, maar hier is het gebruikelijker. En daarbij; het is betaald, van goede kwaliteit en je hebt weer een deel van je volgende maaltijd.

Eten in China ‘vereist’ dus nogal wat en de tafelmanieren die je ooit in Nederland leerde kun je gerust in Nederland achterlaten wanneer je naar China op vakantie gaat!