Voorheen verschenen hier op zondag de ‘Snapshot Sundays‘. Inmiddels is de laatste al weer van een hele tijd geleden en zo is deze rubriek een beetje van de radar verdwenen. Tijd voor een nieuwe dus! Vanaf zal je hier op zondag iets typisch Chinees vinden. Dat kan van alles zijn, van kantoorbenodigdheden tot eten en van decoratie tot make-up.
Typisch Chinees ~ Het Treinkaartje
Deze rubriek is geïnspireerd door het boek ‘Chinese Stuff’ dat ik dan ook als leidraad zal gebruiken. De onderwerpen die aan bod zullen komen zal ik proberen te koppelen aan mijn eigen leven hier: heb ik er mee te maken en zo ja: hoe?
Vandaag begin ik met iets dat veel reizigers in China (zowel de Chinezen zelf als toeristen) heel wat stress kan bezorgen: het treinkaartje.
Decennia geleden wat het Chinese treinkaartje een klein stukje van een hard stuk papier (bijna karton) ter grootte van een half visitekaartje. Tegenwoordig is het treinkaartje verdubbeld in grootte. Je koopt het op het station aan een loket en kunt hier niet, zoals in Nederland, instappen en op een willekeurige stoel gaan zitten.
Wanneer je een kaartje koopt koop je een bewijs voor een bepaalde stoel, een specifiek bed óf je koopt een staanplaats.
Het kopen van treinkaartjes in China is nog niet zo gemakkelijk. Vooral tijdens Chinese feestdagen zoals het Chinees Nieuwjaar en de oktobervakantie raken treinkaartjes heel snel uitverkocht en moet je er op de eerste dag van de verkoop bij zijn, wil je een zitplaats hebben. Helaas weet ik uit eigen ervaring dat het hebben van een staanplaats geen pretje is wanneer je een reis van 10 uur voor de boeg hebt.
Ik herinner me dat, toen ik in 2010 voor het eerste naar China kwam, iedereen zo naar het station kon gaan en een onbeperkt aantal kaartjes kon kopen. Heel vervelend, want zo belandden veel kaartjes op de zwarte markt waar de prijs een stuk hoger werd. Een paar jaar later paste de regering de regels aan en tegenwoordig dien je je paspoort of identiteitskaart mee te nemen. Wanneer je ticket geprint wordt komt daar behalve de praktische informatie ook je paspoortnummer op te staan. Hierdoor kun je je treinkaartje niet meer doorverkopen en is de verkoop een stuk eerlijker geworden.
Reizen per trein is naar mijn mening iets wat je écht moet doen wanneer je in China bent. Je komt in contact met de lokale bevolking en het is echt een beleving op zich.
Wil je meer lezen over reizen met de trein, dan kan dat, wat ik schreef er al eens eerder uitgebreider over.
Alle praktische informatie over reizen per trein lees je in het artikel ‘Met de trein door China, zo doe je dat!‘.
Heb je dan eenmaal je treinkaartje, dan is het handig om met een paar dingen rekening te houden. Dit zijn mijn 8 gouden tips.
Ik ben benieuwd wat je van deze nieuwe rubriek vindt en zou het leuk vinden wanneer je me dat in een reactie laat weten. Bedankt!
Mijn ergste treinervaring is dat een Chinese peuter door zo’n open broek in het gangpad voor de coupe ging poepen! (Vergeet niet over die broeken te schrijven ;))
Verder heb ik altijd de mazzel gehad dat ik een bedje had. Héérlijk!
Wat een geluk zeg, altijd een bed! Ik heb het wel eens met een stoel of staanplaats moeten doen.
Enne, dat gat in de broek is een goede voor volgende week! Toevallig zag ik vanmiddag nog een ‘broek in actie’ die sprong ineens voor m’n lens terwijl ik iets anders aan het filmen was.
Lijkt me leuk de nieuwe rubriek! Dus zeker doen.
Haha, mij ga je niet in een trein in China zien….waarschijnlijk ook nooit in China 😉 Maar vind het nog steeds leuk om jouw verhalen erover te lezen en je foto’s ervan te zien. (lekker op een veilige afstand)
Wat een drukte en gedoe in zo’n trein. Maar mooi dat de kaartjes niet meer op de zwarte markt komen. Je gaat me toch niet vertellen dat je ooit een staanplaats had voor een 10 uur durende reis mag ik hopen???
Fijn om te horen Harriët!
Eh… dat had ik dus wel. De reis van Pingyao naar Xi’an was helemaal uitverkocht op wat staanplaatsen na. Gelukkig kreeg ik vrij snel een zitplaats aangeboden.
zijn de treinen rolstoeltoegangelijk?
De langzame treinen niet echt, maar op veel trajecten rijdt tegenwoordig de high speed trein en die is, voor zover ik weet, wel toegankelijk voor rolstoelen.
Leuke nieuwe rubriek Yvon! Ik ben nog nooit echt in China geweest (ik tel de twee dagen vanaf Hong Kong even niet mee. Dat was even over varen, werken en weer terug) maar een treinreis staat nog wel op het programma. Lijkt me een ervaring op zich. Treinkaartjes kopen in Azië vind ik per definitie al verwarrend maar tien uur staan…. Dat is wel drama!
Fijn te horen dat je hem leuk vindt Simone! 🙂
Dat is het ook zéker! Het is zo bijzonder te zien wat mensen meenemen de trein in, om wat met ze te kletsen en te zien waar voor rommel het kan worden. Als je naar China komt is dat echt iets wat je moet doen.
Leuk om te lezen hoe dingen die voor ons vrij alledaags zijn geregeld zijn in China!
Leuke nieuwe rubriek Yvonne! Vooral leuk om over je eigen ervaringen te lezen 🙂 Reizen met de trein staat zeker hoog op mijn lijstje.. Over het algemeen vind ik treinreizen het leukste dat er is! Al is het af en toe (in Azie) wel chaos idd..
Leuke rubriek Yvon! Volgens mij heb je de komende tijd genoeg om over te schrijven met al die bijzondere gebruiken daar
Leuke rubriek Yvon! Volgens mij heb je de komende tijd genoeg om over te schrijven met al die bijzondere gebruiken daar
Volgens mij gaat er iets mis met mijn comments
Hoi! zeker treinkaartjes en treinen in China……. meeste vervelende is dat je de kaartjes ook pas dacht 2 weken van te voren (of 20 dagen?) kan kopen!!!
meestal laat ik het hotel ze kopen reeds van te voren (als kan) of anders bij aankomst. dan liggen ze vaak klaar. je betaald dan vaak 5 euro meer maar hoef je niet in de rij te staan. Dit werkt prima!
Wat een ellende zeg, staanplaatsen voor 10 uur pff. En mensen wisselen niet om, jij een uur en dan een ander ?
Ik ben in Thailand en Java met de trein geweest. In Java was het heel leuk dat de stoelen 100% rond konden draaien zodat je echt naar buiten kon kijken 🙂
Leuk ‘typisch chinees’. Ik vond een half uur staan in de bus vaak al balen.