Afgelopen week vertelde mijn collega dat vrienden van haar haar hadden opgezocht. Ze waren een weekje hier in Beijing. Zaterdag hoorde ik over een jongen die er best bijzondere ideeën op nahield als het om reizen / Chinezen ging. Beide verhalen over deze mensen zetten me aan het denken en inspireerden met tot het volgende blog. Een blog over reismotivatie.
Mijn reismotivatie
Mijn grootste motivatie om te reizen is het leren kennen van andere culturen, het ervaren van gebruiken, de manieren van leven van de lokale bevolking, bijzondere gebouwen te zien, door prachtige natuurgebieden te lopen of fietsen. De lokale taal te horen, een typisch gerecht te proeven, de geuren in me op te nemen (of dat nou de geur van heerlijk eten is, of van minder aangename dingen). Als kind kwam ik al in aanraking met mensen uit andere landen. Mijn ouders waren elk jaar gastgezin tijdens het OpRoakeldais festival. Een folklore festival dat dansgroepen uit allerlei landen naar Nederland haalde. De dansers moesten ergens ondergebracht worden; bij gastgezinnen. Dat ik open sta voor andere culturen, gewoonten en gebruiken komt daar ongetwijfeld (deels) vandaan. Wij hadden als gezin onder andere mensen uit Maleisië, Japan, Mexico, Bolivia, Kazachstan in huis. Tijdens het reizen spreek ik regelmatig andere reizigers en ook nu ik vooral werk spreek ik vaak andere mensen die, net als ik, in het buitenland werken en wonen. Er wordt elkaar dan vaak naar beweegredenen gevraagd, interessant, want ik ben altijd wel nieuwsgierig naar wat andere mensen drijft om te gaan reizen.
Reizen en vasthouden aan het vertrouwde
De vrienden van mijn collega reisden vanuit de Verenigde Staten voor ruim een week naar China en Hong Kong. Geweldig natuurlijk, maar volgens mijn collega kwamen ze nu alleen maar naar China omdat zij er was en hen zou kunnen helpen. Wel makkelijk gedacht, niet echt avontuurlijk in mijn ogen. Het meest opvallende vond ik echter het feit dat de vrienden de hele week alleen maar Westers eten hebben gegeten! Ze wilden geen enkele keer Chinees eten proberen, helemaal niks! Daar kan ik me zelf helemaal niks bij voorstellen. In heel veel landen (waaronder China) is eten zo’n groot en belangrijk deel van de cultuur, dat je, in mijn ogen, veel mist wanneer je je daar voor afsluit. In een klein restaurantje, tussen te locals je lunch eten, dat kan toch niet beter?
Thuis is alles beter
Wanneer je op reis bent of in het buitenland woont zullen er ongetwijfeld momenten zijn waarop je ‘thuis’ mist. Je familie, je vrienden, je eigen huis, alles wat vertrouwd is. Daar heb ik ook ik zo af en toe last van. Vervelend, maar onvermijdelijk; het hoort er bij. Van mensen die op reis gaan en altijd maar vinden dat het thuis beter is, snap ik dan ook niks. Als het thuis allemaal zo goed is, waarom ga je dan naar het buitenland? Zo hoorde ik laatst over een jongen, mid-twintig, die hier in China is om de taal te leren. Een prima motivatie, maar toen hij vervolgens vertelde het liefst zo snel mogelijk wat scheldwoorden te willen leren stond ik even met mijn oren te klapperen. Waarom? Nou, dan kan hij tegen de Chinezen tekeer gaan wanneer deze weer eens naar hem toeteren (want dat is volgens hem achterlijk en nergens voor nodig) of wanneer deze spugen. Verder zegt hij er in de weekenden, wanneer hij niet werkt, er niet op uit te gaan. Hij hoeft de stad niet zo nodig te ontdekken, hij speelt vooral veel computerspellen. Waarom doe je dit in China, waarom blijf je dan niet thuis, in je vertrouwde omgeving? Misschien ligt het aan mij, maar ik snap niet zo goed waarom mensen op reis gaan als ze zich zo blijven vasthouden aan wat ze van thuis kennen.
Waarom ga jij op reis? Wat is jouw reismotivatie?
Ja, die laatste twee beweegredenen ken ik ook, kan me daar helemaal niks bij voorstellen! Was een keer op vakantie met een vriendin in italie en het enige wat ze deed was zeuren dat ze geen echt ontbijt hadden en alleen maar vis te eten. Zo irritant. Of dat sommige vriendinnen niet langs wilde komen in Spanje toen ik daar woonde, omdat ze dan wisten wat ze moesten doen. (ik werkte fulltime)
Mijn motivatie komt ook meer overeen met die van jou. Vind het interessant hoe mensen leven. Het leukste vind ik ook mensen kijken. En daarnaast vind ik het fijn om in een nieuwe omgeving te zijn en dat gevoel van vrijheid.
Leuk verhaal..wat zijn er veel verschillende mensen he maar doe mij naar die lunch in een lokaal restaurant haha
Sta je in dé gelateria van Toscane, leg je dames uit NL uit welke héérlijke (beetje onorthodoxe) smaken ze hebben, en wat kiezen ze? Juist: straciatella en aardbei… Zucht…
Reizen vind ik heerlijk, genoten van heerlijke pizza’s en pasta’s in Toscane, écht Braziliaans eten aan een mooi wit strand maar in Afrika hield ik me liever bij Chinees 😉 Heb overigens wel eens local food gegeten daar maar dat was niet echt voor herhaling vatbaar. Ik vind het heerlijk om een stad in te gaan en gewoon lekker te dwalen!
Haha, ook een mooi verhaal.
Ben nu wel benieuwd naar welke (onorthodoxe) smaken jij koos. 😉
Een vriendin van me hield het in Afrika ook bij Chinees haha, vanwege het eten dat daar gewoon wat ‘strange’ was.
Anyways, mijn motivatie tegenwoordig is longboarden in andere landen. Maar ik vind het heerlijk typische dingen te proberen, vooral niet te toeristisch en vooral geen Hollanders tegen te komen (kan ik spontaan geen Nederlands meer praten haha).
Ik word nu wel heel nieuwsgierig naar het eten in Afrika. Welke landen precies?
Over het algemeen probeer ik ook Nederlanders te vermijden, maar moet bekennen dat het nu toch soms wel fijn is om ze te zien en met ze om te gaan.
Er zit natuurlijk een verschil tussen af en toe een ‘craving’ hebben voor een zoute haring of een pannenkoek met appel en stroop, en bij voorbaat geen Chinees voesel willen eten omdat het er anders uitziet dan Foeyonghai of Babi pangang. En het is ook niet hetzelfde om af en toe eens een gesprek in je moedertaal te willen voeren, dan jezelf al voor aankomst in China aan te sluiten bij de lokale Nederlandse vereniging omdat je er vanuit gaat dat Chinezen en andere nationaliteiten toch maar vreemde mensen zijn…
Een goede balans tussen de lokale cultuur op jouw manier verkennen en een beetje van thuis in je omgeving houden zou niet zo moeilijk moeten zijn. En voor de mensen die die balans niet kunnen vinden of dat niet eens willen proberen, zijn er altijd nog de groepsreizen naar Mallorca of Kos!
Mijn motivatie is andere culturen ontdekken en gewoontes observeren, veel zien van de prachtige natuur die de wereld rijk is en genieten van een totaal andere omgeving. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk te doen om het land beter te leren kennen. Bepaalde soorten eten zijn overigens niks voor mij, maar het meeste wil ik wel proberen. Ik vind het trouwens heerlijk om op reis een uurtje of wat in een parkje door te brengen en iedereen om me heen te observeren. Gewoon kijken hoe ze eruit zien en wat ze doen. Heerlijk!
nieuwe landen en culturen ontdekken. Reizen is leuk, maar ergens langere tijd zitten vind ik toch het allerfijnst.
Hm, dat zijn inderdaad verhalen waarover ik ook verbaasd zou zijn…Waarom neem je wél de moeite om helemaal naar China te gaan, maar wil je er niets zien? (dan is er toch ook geen onderdompeling in de taal, wat brengt het dan als extra om in China Chinees te leren…)
Lokale gerechten uitproberen vind ik juíst tof (hoewel de schapenmaag in Zuid-Afrika dan weer niet zo’n succes was). Ik reis om culturen te leren kennen, te leren, me te verbazen. Momenteel vind ik het wel, net als T., fijner om wat langer op 1 plek te zijn.
Waar moet ik op letten als ik bij een chinese familie thi
Uis logeer? Wat zijn dingen waar je in china tegenaaan loopt die wij anders doen?