Het wonen in Beijing is geweldig. Nu ik hier 3 maanden woon kan ik zeggen dat ik blij ben dat we besloten om naar Beijing te verhuizen. De ‘wet market‘ om de hoek waar ik vaak groenten & fruit haal en een praatje maak met de verkoper, de vele verschillende restaurants, culturele activiteiten die worden georganiseerd en musea die roepen om door mij bezocht te worden. En bij dat laatste, daar wrikt een beetje de schoen. Vandaag vertel ik je waarom.
Wonen in Beijing & fulltime werken
De laatste maanden ben ik gewend geraakt aan het fulltime werken. Het was nogal een omschakeling van de 8 uurtjes per week die ik in Shenyang werkte naar een 40-urige werkweek. Hier moest ik echt wel even aan wennen. Zeker gezien het feit dat ik om 7 uur de deur uit ga en rond een uur of 6, half zeven weer terug ben. Officieel heb ik tussen de middag twee uur pauze, maar ik werk vaak in mijn pauze nog door. ‘s Avonds schrijf ik voor mijn sites of lees ik artikelen voor de cursus die ik volg.
Het weekend is iets om naar uit te kijken, want dan zie ik Miguel. Het is dat ik weet dat ik met hem samenwoon, want anders dacht ik dat ik een huisgenoot voor het weekend had. Miguel werkt ‘s avonds en komt pas thuis wanneer ik al slaap. En in dat weekend zit de crux.
Schuldgevoel in het weekend
In het weekend voel ik me wel eens schuldig. Schuldig wanneer we op zaterdag besluiten om uit te slapen en lui te zijn. Of, zoals sommigen het noemen ‘een pyjamadag’ inlassen. Een dag waarop niks hoeft, een dag waarop het huis een beetje opgeruimd wordt, boeken worden gelezen en er in comfortabele kleding wordt rondgelopen.
Soms voel ik me daar wel eens schuldig over. Want moet ik niet de stad ontdekken? De buurt nog beter leren kennen? De kookcursus volgen waarover ik las? Eén van de vele markten bezoeken die Beijing rijk is? Ik woon hier nu en heb nu de kans om dat alles te doen. Waarom ga ik er dan niet elk weekend op uit om iets doen? Verdoe ik mijn tijd hier niet? Dat vraag ik mezelf soms oprecht af.
Zoveel te doen
Zoals ik al schreef is er hier in Beijing van alles te doen. Je kunt het zo gek niet bedenken, of je kunt het hier in de stad wel doen. Er zijn clubjes die hikes organiseren buiten de stad, er worden festivals georganiseerd, er zijn heel veel musea, met de lente in aantocht worden parken weer aantrekkelijker om te bezoeken en met mijn nieuwe fiets zou het heel leuk zijn om door de hutongs te fietsen.
Steeds wanneer ik iets tegenkom wat me interessant of leuk lijkt om te doen sla ik de link op onder mijn favorieten in het mapje ‘Beijing’. Je wilt niet weten hoe lang deze lijst inmiddels al is! En hoe ‘kort’ de tijd is.
Want volgens mij maakt het niet uit waar je woont; het weekend is altijd te kort.
