Precies een half jaar geleden kon je deze blog over Jimmy Nelsons en zijn fotoproject ‘Before They Pass Away’ lezen. Je kon er het boek van zijn assistente Hannelore Vandenbussche winnen; ‘Before They Pass Away, de verhalen achter de foto’s’. Nu een half jaar later vertel ik je uitgebreider wat ik van het boek vind én kun je opnieuw een exemplaar winnen.
Before They Pass Away, de verhalen achter de foto’s
Het boek van Hannelore Vandenbussche bevat haar persoonlijke verhalen over de reizen die ze samen met Jimmy en Bram maakte. Ze reisden niet naar willekeurige plekken, maar naar de meest afgelegen gebieden om daar op zoek te gaan naar de stammen die er wonen. Ze schrijft over hoe het was om zich (vaak) als enige vrouw tussen de mannen te bevinden, hoe ze maar blééf fotograferen ondanks dat ze zich ziek voelde en hoe het was om samen te werken met volkeren die soms nog nooit een westerling hadden gezien.
Een boek vol emoties
Het boek dat Hannelore schreef zit vol emoties en ze weet ze allemaal goed op papier te krijgen en over te brengen. Iets dat ik zelf erg knap vind, want zoiets is niet makkelijk. De schrijfstijl is vlot en duidelijk en ze weet me regelmatig aan het lachen te krijgen door de manier waarop ze situaties schetst. Vandenbussche heeft een gezonde dosis zelfspot (op de momenten waarop de ‘hoge nood’ het van de schaamte wint bijvoorbeeld) en dat maakt dat het boek wat meer lucht krijgt.
Want ‘Before They Pass Away‘ is niet alleen maar een boek met mooie plaatjes. Het vertelt ook de trieste verhalen van de vele stammen die ooit en ook nu nog, niet de vrijheid hadden om te doen wat zij willen. Vele stammen die in het boek besproken worden worden onderdrukt door de landelijke regering en veel van de woongebieden van de volkeren worden jaarlijks kleiner door de economische honger waaraan landen lijden. Het was tragisch om te lezen wat de mensheid elkaar aandoet en hoe veroordelend we zijn.
Gelukkig zijn er ook succesverhalen, zoals die van de Maori, die langzaam weer meer geaccepteerd worden in Nieuw-Zeeland en weer toenemen in aantal. Ten tijde van de Britse kolonisten werden de bewoners massaal bekeerd tot het christendom. Verder lieten duizenden Maori het leven oor onderdrukking, oorlogen en Europese ziektes.
Door de variatie in verhalen verveelt het boek geen moment. Ik vond het zelfs zó boeiend dat ik afgelopen week op een nippertje mijn bushalte miste.
Wat moet je doen om te winnen?
Meedoen is heel simpel: vertel me wie je graag voor je lens zou hebben om te fotograferen en waarom juist die persoon. Vul een geldig e-mailadres in wanneer je reageert, zodat ik je kan mailen als je gewonnen hebt.
Wil je je naam 2x in de hoge hoed hebben? Plaats dan een portretfoto van een persoon die jij op reis fotografeerde onder het Facebookbericht over deze winactie.
En als je dan toch op mijn Facebookpagina bent, dan zou ik het erg leuk & gezellig vinden als je me daar ook komt volgen, mocht je dat nog niet doen.
De winactie loopt vanaf vandaag tot en met 18 december. Na die datum kies ik een winnaar die vervolgens per e-mail bericht krijgt.
De winactie is open voor iedereen met een Nederlands postadres.
Ik zou graag Robbie Williams eens voor de lens willen hebben. Ik vind het zo’n charismatische man! Tijdens een concert dat ik van ‘m zag flirtte hij ontzettend met de camera. Dat zou ie met de mijne ook wel eens mogen doen!
Leuke winactie! Ik doe graag mee.
Ik zou graag mijn fotoserie van m’n Balinese moeder uit willen breiden. Omdat het een mooie en liefhebbende vrouw is met haar kromme rug en vele rimpels die elk een verhaal vertellen.
Of op kortere termijn de inwoners van Iran.
Of jou tijdens je bruiloft 🙂
Ik zou graag mijn Bessien nog eens willen fotograferen. Haar hele leven liep ze in Klederdracht en daar zijn veel te weinig foto’s van. Nou jging ze liever niet op de foto maar we hebben het ook veel te weinig gevraagd,
Ik zou graag mijn oma nog eens voor de lens willen hebben, helaas leeft ze niet meer en heb ik haar alleen gekend in rolstoel na haar beroerte. Het moet een prachtige vrouw geweest zijn die van mooie kleding hield. Daarmee was ze het zwarte schaap van de streng gereformeerde familie, maar heeft ze het altijd volgehouden haar eigen ding te doen..
Wedstrijd niet voor volgers met Belgisch postadres? 🙁
Katrin, ik ga het voor je navragen. Goed dat je toch een poging waagt 🙂
Ga toch even een gokje wagen … ik kies voor Morgan Freeman. Een doorleefd maar oh zo groots acteur.
Ik zou Ian Somerhalder op de foto willen zeggen. In zijn rol als Damon is hij zo goed in emoties uitdrukken met zijn ogen en gezicht. Lijkt me echt hilarisch om dat eens in het echt te mogen meemaken. En natuurlijk omdat ik hem dan van dicht bij mag ontmoeten! Ik houd ook ontzeggen van reizen en fotograferen, maar ik moet nog veel leren. Ben wel enorm benieuwd naar dit boek!
Hoi Yvon,
Wat een fantastische winactie zeg! Ik ben naar de tentoonstelling van ‘Before they pass away’ geweest in Leiden. Erg indrukwekkend.
Ik zou graag Tom Waes eens voor mijn camera willen hebben en met hem kletsen over de maffe reizen die hij al gemaakt heeft. Ken je zijn televisieprogramma Reizen Waes? Echt hilarisch!
Ik heb ook even een reactie achtergelaten op je facebookpagina! Laat het duimen maar beginnen!
Hoewel ik geen ervaring heb met portretfotografie, zou ik voor Jan Decleir gaan. Een icoon in de (Belgische) theater- en filmwereld en de enige echte sinterklaas voor mij 🙂 (Van het Vlaamse programma Dag Sinterklaas uit de 90s, ben er mee opgegroeid).
Leuke actie en een enorm leuk boek als ik het zo lees. Ik zou toch wel eens een Maori voor mijn camera willen hebben. Ben enorm benieuwd naar het leven dat ze leiden en hoe ze omgaan met toerisme in Nieuw-Zeeland.
Leuke actie!
Weliswaar heeft het niets met reizen te maken, maar ik zou graag (ooit) een reportage willen maken over mensen die gepest zijn/worden. Ik ben zelf vroeger gepest en zou daarom d.m.v. van deze fotoserie aan de wereld willen laten zien dat deze mensen wel degelijk mooi zijn zowel van binnen als van buiten.
Ik zal je op Facebook gaan volgen! En ook een portretfoto van mijn rondreis door Mexico en Guatemala delen!
Leuk dat je meedoet Daisy! Je naam gaat (2x) in de hoed! 🙂
Helaas, heeft het geen voordeel gegeven haha.
Ben benieuwd naar evt. volgende winacties!
Je schrijft echt heel leuk, ik reageer niet vaak, maar dit mag wel even gezegd worden 🙂
Ik denk dat ik stiekem toch eerst nog wel een tijdje moet gaan oefenen met fotograferen. Vorig jaar was ik in Puglia, Zuid-Italie. Iedereen is daar zo trots op de regio, de cultuur en vooral ook op het heerlijke eten dat zo typisch is in deze streek. Ze glunderen als ze in de olijfgaard over de oogst vertellen, of op de markt uitleggen hoe ze de groente telen. Foto’s heb ik wel gemaakt, maar voor een goed portret heb ik een tweede kans nodig.
Wat een leuke site! Afgelopen zomer ben ik in China geweest (Beijing, Xi’an en Shanghai). Ik kom zoveel herkenbare verhalen tegen! Ik ga je op facebook liken om meer verhalen te kunnen volgen, morgen zal ik ook een foto plaatsen van mijn reis. Wordt moeilijk kiezen, want de Chinese bevolking was heel erg mooi om te fotograferen!!
Wie ik graag voor de lens zou willen hebben, is Dalai Lama. Een persoon met vele gezichtsuitdrukkingen, maar toch met altijd een vrolijke en rustige uitstraling over zich heen!