Beroemde bergen in China: Huashan in Shaanxi

Huashan is één van China’s 5 grote bergen en ligt in het westen van het land. De berg Hua (shan betekent berg in het Chinees) is vooral bekend om de meeste gevaarlijke klim, naar het schijnt, ter wereld. Dat zal ongetwijfeld het geval zijn geweest voor de komst van de kabelbaan en voor de talloze trappen uit de berg gehakt waren. Ik vond de klim eerlijk gezegd meevallen en helemaal niet zo gevaarlijk. Hoe die klim eruit zag? Ik laat het je zien in deze blog én vertel je hoe ook jij Huashan kunt beklimmen.

In de regen een berg beklimmen?

Wanneer ik opsta en naar buiten kijk belooft het weer niet veel goeds. Ik had al rekening gehouden met regen, maar ik hoopte stiekem dat het toch droog zou zijn. Vanuit mijn hotelkamer lijkt het mee te vallen, maar alleen buiten kan ik zien hoe hard het daadwerkelijk regent. Ik trek wat kleren aan en ga naar buiten voor ontbijt en om te bepalen of ik de gok neem of dat de regen me te veel is. Beneden blijkt de regen mee te vallen en ik besluit gewoon de Huashan te gaan. Een beetje regen kan me niet tegenhouden!

Met de bus naar Huashan

Er zijn verschillende manieren om bij Huashan te komen. Er gaat een hogesnelheidstrein, je kunt met de bus of je kunt een tour boeken en met een auto gaan. In eerste instantie wil ik met de trein, maar na nagevraagd te hebben is het voor mij makkelijker om met de bus te gaan.

Bussen naar Huashan vertrekken vanaf het Xi’an Station dat zich in het centrum bevindt. Met de bus duurt het vanaf daar zo’n 2 uur om Huashan te bereiken.
De hogesnelheidstrein vertrekt vanaf het Xi’an Noord Station en doet er een half uur over naar Huashan. Vanaf het centrum naar het Noord Station is zo’n 15 kilometer waar je met het openbaar vervoer minstens 45 minuten over doet.

Na zo’n 2 uur rijden word ik afgezet in een straatje. In eerste instantie loop ik naar een tempel aan het eind van de straat, maar al snel blijkt dat ik dar niet moet wezen. Het blijkt dat er een gratis pendelbus is de mensen naar het bezoekerscentrum van Huashan brengt. Heel handig, want ik blijk zo’n 5 kilometer van het bezoekerscentrum verwijderd te zijn.

Tickets voor het park & de bus

Na een korte rit stap ik op een volle parkeerplaats uit. Vanaf daar loop ik naar het enorme bezoekerscentrum waar ik mijn kaartje voor het park moet kopen. De hal is enorm, maar er zijn maar weinig mensen te zien. Ik vermoed dat de meesten hier eerder waren dan ik.

Vooraf aan mijn bezoek aan Huashan had ik wat ‘onderzoek’ gedaan en het leek mij de beste optie op eerste naar de Noord Piek te gaan en om vanaf daar naar de West Piek te lopen.

Vanaf het bezoekerscentrum neem ik de bus die me naar de kabelbaan voor de Noord Piek brengt. Een prachtige, kronkelende rit. Ik zie kleine watervallen, de laatste sneeuw, maar ook steile rotswanden en bomen en struiken die beginnen te bloeien. Na een korte rit word ik afgezet op een parkeerplaats met de daarbij behorende Chinese prullariawinkeltjes. Hier moet ik even doorheen, maar dan ben ik bij de kabelbaan.

Als bezoeker dien je bij het kopen van je entreeticket al meteen een besluit te nemen naar welke kabelbaan je wilt. Tegelijk met je entreeticket moet je een buskaartje kopen en de prijzen voor de bussen die je naar de 2 kabelbanen brengen zijn verschillend. Heb je beperkt de tijd en wil je heel graag de Plank Walk doen, neem dan de kabelbaan naar de West Piek.

Kabelbaan

Bij de kabelbaan kan ik zo doorlopen, er is niemand anders te bekennen. Het is wel duidelijk dat het niet zo populair is om aan deze kant van de berg te beginnen. Ik koop mijn kaartje (houd je het bij, dit is nummer 3) en stap in. De cabine heb ik voor mijzelf en ik geniet van het schitterende uitzicht terwijl ik door de lucht zweef en steeds hoger ga. En hoog ga ik; ik moet mijn oren een paar keer klaren.

De kabelbaan is een optie, je kunt ook lopen. Vanaf de uitstapplek van de bus kun je Huashan beklimmen. Wanneer je fit bent en een goed conditie hebt kun je in zo’n twee uur de berg op klimmen (lees: traplopen). Tenzij je echt héél erg van traplopen houdt zou ik je dit niet aanraden. Wanneer je boven bent is er nog genoeg te lopen en loop je met gemak nog een uur of 3.

Huashan beklimmen

Eindelijk ben ik boven en sta ik op Huashan! Ik heb nog maar 5 stappen op de berg gezet, maar nu al ben ik ontzettend blij dat ik hier naar toe gekomen ben. Ik zie talloze pieken om me heen, op sommige plekken sneeuw, dan weer bomen met bloesems. De verschillende rotsen zijn kaal of begroeid, ze zijn scherp, stijl en indrukwekkend.

Als eerste loop ik naar de Noord Piek. Vanaf hier kijk ik op de bergen waar ik later naar toe wil; de Centrale Piek en de West Piek. Het maakt niet uit in welke richting ik kijk, overal om mij heen zijn bergen te zien. En andere mensen die hebben besloten één van de beroemdste bergen in China te beklimmen tijdens deze vakantie. Hoewel ik weet dat reizen tijdens de feestdagen in China geen al te best idee is leg ik mezelf er meestal maar gewoon bij neer dat het druk gaat zijn. Doe ik dat niet, dan kom ik nergens.

Nadat ik op de Noord Piek gestaan heb begin ik aan de wandeling naar de Centrale Piek. Een flinke wandeling met soms behoorlijk enge stukjes. Door de drukte moet ik af en toe om mensen heen lopen en dat is best spannend op zo’n hoge berg!
Hoe dichter ik in de buurt van de Centrale Piek kom, hoe drukker het wordt. Gelukkig hoef ik me niet langs mensen te wurmen; op sommige delen zijn twee paden aangelegd en daar is het allemaal eenrichtingsverkeer. Wel zo veilig!

Tijdens mijn wandeling kom ik meerdere malen kleine restaurants tegen, maar ook kraampjes en toiletten. Zelfs winkeltjes met souvenirs (ik zie verscheidene mensen met houten zwaarden rondlopen). Verder is het kopen van rode linten en gegraveerde sloten erg populair. Deze worden aan de hekjes gehangen als bewijs dat men hier was.

Van de Centrale Piek naar de Oost Piek

Zo af en toe neem ik een pauze, maar verder loop ik behoorlijk door. Althans, dat probeer ik. Door de drukte is doorlopen vrij lastig. Gelukkig zit er ook een voordeel aan de drukte; het valt minder op dat mijn conditie heel slecht is.
De Oost Piek is een ander soort top. De trappen houden net voor de top op en ik moet over de gladde top naar boven zien te komen. Niet gemakkelijk, maar het lukt me. Bovenop gekomen is er een simpel hekje dat er voor de sier lijkt de staan. Eén verkeerde stap en je ligt naast de berg. Gelukkig krijg ik wel wat terug voor deze spannende momenten. Het panorama-uitzicht is prachtig en nu het wat begint op te klaren en de zon haar licht op de bergen laat schijnen is het nóg mooier!

Vlakbij de Oost Piek bevindt zich een guesthouse waar je de nacht kunt doorbrengen. De volgende ochtend kun je dan de zon op zien komen vanaf de Oost Piek. Wil je dit doen, houdt dan rekening met her seizoen. Kom je in het hoogseizoen, dan moet je vooraf boeken.

Hierna wil ik naar de plankbrug. Men heeft 3 smalle planken aan de rand van de berg vastgemaakt waar je overheen kunt lopen. Mijn lijkt het enorm spannend om te doen, maar ook heel gaaf. Ik ga in de rij staan, maar besluit na een half uur (wanneer ik slecht een meter of 10 opgeschoven ben) de rij weer te verlaten. In dit tempo sta ik over een uur nog en niet veel later zal het gaan schemeren. Aangezien ik vanaf dit punt nog een stuk moet lopen naar de West Piek / kabelbaan besluit ik dat het beter is verder te gaan.

Wil je de Plank Walk doen, neem dan de kabelbaan naar de West Piek vanaf het bezoekerscentrum. Dan heb je zeker genoeg tijd!

Terug met de kabelbaan, pendelbus en bus

Nu ik de berg afloop ligt mijn tempo een stuk hoger en ben ik al vrij snel bij de kabelbaan die me terug gaat brengen. Hier koop ik kaartje vier. Deze kabelbaan schijnt een stuk langer te zijn dan de andere en daarom is de prijs voor het kaartje ook een stuk duurder. 140RMB om precies te zijn. Wow! De rit is lang en prachtig. We dalen, gaan omhoog, komen langs een onderhoudshalte en dalen verder. Ik ben onder de indruk en vraag me af hoe men de kabelbaan hier heeft weten te bouwen. Het moet ongetwijfeld een gevaarlijke klus zijn geweest.
Aan het eind van de rit stap ik uit en sluit ik aan in de rij voor de pendelbus terug naar het bezoekerscentrum. Wéér moet ik een kaartje kopen. De rit is een stuk langer en ik val in slaap, moe van het lopen en alle indrukken. Wanneer de bus stopt roept imand “Xi’an!” We zijn nog niet terug bij het bezoekerscentrum, maar naast ons staat een bus naar Xi’an. Ik besluit om over te stappen en niet helemaal terug te gaan. Op zich een prima keus, maar ik kom wel ergens anders in de stad aan en niet bij het busstation waar ik vertrokken ben. Niet erg, want er is een metro bij dit station en zo ben ik alsnog snel terug bij mijn hotel.

Voor mij was het geen probleem om in een willekeurige bus terug naar Xi’an te stappen. Ik spreek de taal en kom er daardoor wel achter hoe ik terug moet. Wanneer je de taal niet spreekt en je minder bekend bent in China is het wellicht makkelijker om dezelfde bus terug te nemen.

Hoewel ik in de ochtend nog twijfelde om te gaan ben ik bij terugkomst in mijn hotel blij dat ik me niet heb laten tegenhouden door de regen. Het regende bijna niet op de berg en de paar druppels die wel vielen daar had ik geen last van. Ik denk juist dat de dreiging van de regen het mooier maakte; de luchten waren zo mooi.

Ja, ik ben blij dat ik Huashan heb beklommen!

Huashan beklimmen – praktisch

Je hebt al wat informatie kunnen lezen tussen mijn verhaal door, maar ik zet alles nog even voor je op een rij, inclusief de kosten.

• Je kunt vanaf Xi’an met de trein of bus naar Huashan. Hier doe je een haf uur tot 2 uur over.
• Neem je eigen lunch, drinken en snacks mee. Vaak een stuk beter dan en gezonder dan wat je op een plek als Huashan kunt krijgen.
• Vermijd vakanties en het weekend. Huashan is populair, vooral onder de Chinezen. Ga als het kan daarom op een doordeweekse dag.
• Bereid je voor op fotosessies. Ik was één van de weinige buitenlanders op de berg en ik ben ontelbare keren gevraagd of ik op de foto wilde. Meestal deed ik dat niet, een paar keer wel. Daarna vroeg ik of de betreffende persoon een foto van mij kon maken. #solotraveler
• Draag goede schoenen met een goed profiel. Ik liep op Palladiums en dat ging prima.
• Neem voldoende water mee! Je kunt het ook kopen, maar dan betaal je wel de hoofdprijs.
• Zorg ervoor dat je laagjes draagt. Het weer op de berg kan snel veranderen en daar wil je goed op voorbereid zijn.
• Maak veel foto’s!

Kosten

• Bus van Xi’an naar Huashan – enkele reis 38RMB, retour 65RMB. Je retourticket is 3 dagen geldig.
• Ticket Huashan Scenic Spot (voor het beklimmen van de berg) – december – februari 100RMB, maart – november 160RMB
• Pendelbus naar Noord Kabelbaan: 20RMB
• Noord Kabelbaan: maart – november 150RMB voor een retourtje, 80RMB voor een enkeltje. December – februari; 80RMB voor een retour, 45RMB voor een enkeltje
• West Kabelbaan: maart – november 280 voor een retourtje, 140RMB voor een enkeltje. December – februari; 240RMB voor een retour, 120RMB voor een enkeltje
• Pendelbus van West Kabelbaan naar bezoekerscentrum: 40RMB

Dit artikel bevat een affiliatelink.
Lees voor meer info mijn disclaimer.