Met 477 bladzijden is het boek ‘China’ geen boek dat je even in een middagje weg leest. Nee, daar doe je wel iets langer over. In mei ontving ik dit boek van Atlas Contact en inmiddels heb ik het uit. Ja, dat duurde een tijdje, maar dat lag meer aan mij dan aan het boek.
Carolijn Visser ~ China
Het boek ‘China’ bevat een verzameling verhalen van de schrijfster Carolijn Visser. Zij reisde, toen China net open was, alleen naar China toe om de route te volgen die Johan Nieuhof in 1655 samen met een VOC-gezelschap aflegde tijdens een lange reis door China, daarover schreef ze ‘Buigend Bamboe’, één van de verhalen die je in ‘China’ kunt lezen.
Carolijn Visser reisde als een van de eersten begin jaren tachtig op eigen gelegenheid door het toen nog vrijwel vergrendelde China. Ze zag een grauw, armoedig land met gesloten mensen, terwijl groepsreizigers toen nog berichtten over immer glimlachende en klappende Chinezen. Vanaf die tijd bleef ze het land bezoeken en erover schrijven. In China zijn reisverhalen uit Grijs China, Buigend bamboe en De koude heuvels van Mongolië bijeengebracht, aangevuld met enkele losse verhalen uit dezelfde periode. Ze laten de moeizame overgang zien van een communistisch naar een liberaler China, van de eerste voorzichtige ontsluiting na de Culturele Revolutie tot het neerslaan van het studentenprotest op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing. China is een hoogtepunt in het werk van de grande dame van de Nederlandse reisliteratuur.
De verhalen geven je als lezer een kijkje in het China van zo’n 30 jaar geleden. Het China dat zich langzaamaan begon te ontwikkelen. Het China dat onrust ervoer, waarvan een deel veranderingen wilde. Een blik in dat China door de ogen van een westerse. Iets dat er volgens mij heel anders uitziet dan de boeken die geschreven zijn door de ogen van een Chinees, zoals bijvoorbeeld het boek ‘de geur van jasmijn’.
Ze reis samen met Chinezen die haar helpen dit immense land te doorkruisen. Tijdens de reus zoals Nieuhof die maakte zit ze voornamelijk op boten tussen de stuurlui en pikt ze per ongeluk een matras in.
Wanneer je China met al haar gebruiken en tradities nog niet zo goed kent zal dit boek je hier veel over kunnen leren. Ook omgangsmanieren worden komen geregeld ter sprake, zoals bijvoorbeeld het feit dat er over sommige dingen gewoonweg niet gesproken wordt.
Dat merkt Caroline ook op wanneer ze een aantal jaren na de studentenopstand van 1989 weer terug gaat. Met de gidsen waarmee ze reisde spreekt ze hierover en het blijkt dat het een verboden onderwerp is. Een zoon van een van de gidsen blijkt er bijvoorbeeld nog nooit van gehoord te hebben.
Wanneer je geïnteresseerd bent in het China van zo’n 30 jaar geleden is dit boek zeker een aanrader. Je komt op verschillende plekken; van grote steden tot kleine, afgelegen dorpjes waar het modernisme nog niet gearriveerd is. Het is een mooie verzameling verhalen en ik vond het over het algemeen leuk om ze te lezen. Een paar delen van het boek waren wat langzamer, maar dat werd goedgemaakt door de inhoud.
Mocht je benieuwd zijn naar ‘China’, dan kun je er hier meer over lezen of het meteen hier bestellen.
Nah nee, trekt mij niet zo maar ik kan mij voorstellen dat jij het leuk vindt om te lezen 🙂
Elise