Was ik voorheen (lang geleden), echt geen fan van sauna’s, sinds ik in 2008 in Finland studeerde en daar uitgebreid kennis maakte met de Finse sauna ben ik groot liefhebber. Op het moment dat ik informatie over Zuid-Korea begon te verzamelen en ik er achter kwam dat badhuizen een belangrijk onderdeel van de cultuur zijn wist ik dat ik er eentje wilde bezoeken.
Wat is een Koreaans badhuis?
Een badhuis, jjimjilbang, 찜질방 in het Koreaans, is een grote ruimte van vaak meerdere verdiepingen. Het badhuis dat ik bezocht had er drie; de eerste was voor mannen, op de tweede verdieping bevond zich een gemeenschappelijke ruimte en op de derde verdieping waren alleen vrouwen welkom.
In een badhuis vind je hot tubs, sauna’s, massagetafels en verschillende baden. Elk badhuis heeft een gemeenschappelijke ruimte en in deze ruimte is de vloer, traditioneel, verwarmd. Het zogenaamde ‘ondol’. In de gezamelijke ruimte kan je relaxen, eten, lezen en zelfs slapen. De meeste badhuizen zijn 24/7 open en een populaire plek voor de werklieden om te overnachten of voor families die een weekendje weg zijn om de nacht door te brengen.
Als backpacker en reiziger kon ik het dan ook niet laten om een nacht in een badhuis door te brengen; beleef de Zuid-Koreaanse cultuur tot de max! Daarnaast bespaart het je ook geld op een hotel. Je betaalt tussen de 6000 en 10000 won (€4,12 – €6,86) om het badhuis binnen te komen en je mag er vaak 24 uur blijven.
Badderen in een Koreaans badhuis
Op het moment dat ik over de Koreaanse badhuizen las wist ik dat ik daar een bezoek aan wilde brengen. Ik zou in Zuid-Korea zijn, waarom ook niet dat doen? Ik houd wel van anders dan normaal. Ik wilde dit ervaren!
En een ervaring was het!
Je betaalt bij binnenkomst de entree en krijgt een handdoek en een pakje. Dit pakje (wat uiterst charmant staat) draag je in de gemeenschappelijke ruimte. In de andere ruimtes ben je naakt.
Hoewel ik sauna’s gewend ben voelde ik me toch wel ongemakkelijk tussen de Koreaanse vrouwen. Zeker omdat ik de enige buitenlander was. Iedereen ziet er in principe hetzelfde uit, maar ik had af en toe toch het gevoel dat ik aangestaard werd. Na een middagje en avondje weken en lezen was het laat genoeg (en wat doe je anders) om een slaapplek te gaan zoeken.
Slapen in een badhuis
Het vinden van een slaapplek was makkelijker gezegd dan gedaan. Wij gingen op zoek naar een slaapplek, zo rond de klok van 10 uur. In de meeste badhuizen zijn meerdere ruimtes beschikbaar waar je kunt slapen. We vonden een ruimte die nog niet zo vol lag en streken daar in een verre hoek neer. Er zijn dekens of kussens beschikbaar, dus neem je slaapzak mee als je die hebt. Ik had een linnen slaapzak in mijn backpack en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.
Het zal je niet verbazen dat ik amper een oog heb dicht gedaan. Alle mensen die om me heen lagen en hele bossen omzaagden met hun gesnurk. Ik was blij toen het tijd was om op te staan!
Eens maar niet weer
Het slapen in het badhuis was een bijzondere ervaring, ik heb deel uitgemaakt van iets typisch Koreaans en dat vind ik toch wel bijzonder. Deel uit maken van een cultuur en dingen doen die de lokale bevolking ook doet, daar draait het bij mij toch wel om tijdens het reizen. Ik zou echter niet zo snel weer in een badhuis blijven slapen; daarvoor vind ik mijn slaap toch wel te belangrijk!
Ik ben ook van het uitproberen maar ik denk dat ik het slapen in een badhuis niet op mijn bucket lijst zal zetten.