7 x Geleerd van mijn Studie Chinese Taal

Mijn laatste toetsen heb ik gemaakt, de lessen zijn zo goed als voorbij en deze laatste week sla ik, bewust, een paar lessen over. De twee semesters studeren zitten er al weer op. Met veel enthousiasme sprong ik weer in de schoolbanken, maar inmiddels ben ik wel weer klaar voor iets anders. Zo aan het eind van het jaar en aan het eind van het semester kijk ik terug en vertel ik je wat ik heb geleerd van mijn studie Chinese taal.

7  x geleerd van mijn studie Chinese taal

Mijn eerste echt lessen Chinese taal had ik in Shenyang, toen ik daar begon met werken. Daarvoor had ik hier en daar wel wat opgepikt en wat lessen gehad, maar echt structureel was dat nooit. Spreken kon ik een beetje, maar ik begon het pas écht beter te spreken nadat ik naar Beijing kwam. Hier nam ik lessen en werkte ik nauw samen met collega’s die geen Engels spraken. Dit gaf mijn Chinese spreekvaardigheid echt een ‘boost’ en ik ging snel vooruit.
Na het behalen van mijn HSK 3 stopte ik met lessen. Twee avonden in de week lessen volgen, daarnaast werken en studeren was veel en ik had een break nodig. Hoewel mijn spreek- en luistervaardigheid vooruit bleven gaan, bleef mijn leesvaardigheid nogal achter.

Het volgen van een studie Chinese taal was lang iets dat ik graag wilde doen, maar om een goede baan daar voor op te zeggen, dat kon ik niet. Aan het eind van 2014 gebeurde er erg veel en in de eerste maanden van 2015 was ik in Nederland. Het vinden van werk hier in Beijing was niet gemakkelijk en mijn wens om Chinees te gaan studeren kwam weer in beeld. Uiteindelijk besloot ik om mijn droom waar te maken en ik schreef me in aan de Communication University of China. Ik was klaar voor een nieuwe uitdaging!

Geleerd van mijn Studie Chinese Taal

Na twee semester is het tijd voor wat anders, het studeren zit er op en ik wil weer gaan werken en geld verdienen. Mijn Chinees is echt enorm vooruit gegaan en ik heb veel geleerd. Als eerste natuurlijk de taal, maar ik leerde ook dingen over mijzelf en de manier waarop er hier in China wordt lesgegeven. Het leek me leuk (en wellicht verhelderend) om dat wat ik geleerd heb hier te delen.

1. De Chinese taal is niet zo’n moeilijke taal als iedereen beweert

Wanneer ik mensen vertel dat ik Chinees studeer en Chinees spreek hoor ik vaak kreten van bewondering. Mensen vragen of het niet ontzettend moeilijk is en hoe ik het toch voor elkaar krijg om van die vreemde tekens iets te maken. In het begin, toen ik net in China was, vroeg ik me dat ook af. Iets dat zó anders is dan ons Nederlands. Een taal zonder ook maar één kapstok waar je je aan vast zou kunnen houden, zoals je bij Engels kunt doen.
Maar wat bleek? Chinees is echt niet zo’n moeilijke taal als mensen denken dat het is. Niet moeilijker dan dat Spaans, Grieks of Russisch zou zijn. De meeste mensen kennen alleen ‘ni hao’ en baseren daar de moeilijkheid van de taal op. Logisch dat het dan als moeilijk wordt bestempeld. Maar is dat niet met alles zo? Als je iets niet kent of kunt, dan is het moeilijk, maar alles is te leren. En dat geld ook voor Chinees. Sterker nog: Chinese karakters zijn over het algemeen heel logisch opgebouwd en vrij makkelijk te herleiden.

2. De lessen zijn altijd hetzelfde

De laatste weken, zo ongeveer sinds ik terug kwam van Hainan, is mijn motivatie voor de lessen aan de universiteit een stuk minder geworden. Het klinkt misschien gek, maar ik mis uitdaging en ik word niet echt meer geprikkeld. Natuurlijk zit er in het leren van de taal nog genoeg uitdaging; mijn Chinees is nog niet op het niveau van mijn Engels bijvoorbeeld. Met uitdaging bedoel ik in dit geval uitdaging om mijn Chinees op verschillende manieren te gebruiken tijdens de lessen en mijn kennis op diverse manieren toe te passen.
Elke les is hetzelfde. Ik volg 4 vakken (luisteren, grammatica, spreken en lezen) en elke leerkracht doet elke les precies hetzelfde. De leerkrachten gebruiken nooit andere werkvormen om de lessen levendiger en leuker te maken.
Ik ben iemand die geprikkeld moet worden en uitgedaagd wil worden, anders ga ik me vervelen en vind ik iets niet meer leuk om te doen. Helaas gebeurde dat de afgelopen weken niet meer en verloor ik mijn motivatie.

3. Leerkrachten doen niet aan differentiatie

Ooit leerde ik op de Pabo dat lessen aangepast dienen te worden op het niveau van je leerlingen. Extra uitdaging en verdieping voor de studenten die dag aankunnen en meer begeleiding en instructie voor de leerlingen die dat nodig hebben.
Hier gebeurt dat niet. In mijn klas zaten grotendeels Koreanen en zij pikken de taal veel sneller op dan ik als westerse. Simpelweg omdat er best veel overlap is tussen Koreaans en Chinees. Snappen zij het? Prima, dan kunnen we verder!

4. De besten van de klas zijn het belangrijkst

Dit sluit aan op punt 3 en is in het hele onderwijssysteem zo. Dat betekent dat leerkrachten op de basisschool zich richten op de beste leerlingen, maar ook leerkrachten in het middelbaar onderwijs en aan universiteiten doen dit. In een les gaat het ongeveer zo.

“Dit is hoe *grammatica 1* werkt. Begrijp jij het, goede leerling?”
“Ja, ik begrijp het.”
De student die het nog niet begrijpt, zegt enigszins twijfelend; “Zou je *grammatica 1* nog een keer kunnen uitleggen, ik snap het nog niet goed.”
“Dit is hoe *grammatica 1* werkt. Begrijp jij het?”
Er wordt even, in stilte nagedacht om de informatie te verwerken.
Hierop reageert de leerkracht als volgt: “Ja, begrepen, laten we doorgaan.”

Het tempo wordt dus écht aangepast aan de goede leerlingen en niet aan het gemiddelde met daarin differentiatie.

5. Mijn ‘allergieën’ speelden op

Oh, jongens, wat kreeg ik soms een jeuk tijdens de lessen! De manier van lesgeven is zó anders dan hoe ik lesgeef. Zelf heb ik duidelijke ideeën over onderwijs en hoe dat goed gegeven wordt, en die ideeën zijn compleet anders dan het onderwijs dat ik het afgelopen jaar genoten heb. Mijn tong heeft het zwaar te verduren gehad op sommige momenten… Om je een idee te geven van hoe mijn lessen er uit zien maakte ik eerder dit jaar een vlog.

6. Het Chinees wat ik leerde was weinig praktisch

Goed, ik kan me inmiddels redelijk redden, maar komt niet alleen maar door mijn de lessen die ik volgde. Zo leerde ik in lessen over rijden onder invloed, operazangers en de Sound of Music, maar ook over fietsongelukken en mannen die té lang thuis blijven wonen. Héél praktisch dus! Dat de onderwerpen die in de lesboeken besproken zo weinig toepasbaar zijn in het dagelijkse leven, dat vind ik echt een gemis.
Geloof het of niet, maar ondanks dat ik HSK 5 (van de 6) ga doen, kan ik nog nauwelijks een menukaart lezen. De meest voorkomende karakters (voor rijst, noedels, vlees en kool) kan ik lezen, maar dat is het dan ook. Heel vaak vertrouw ik maar gewoon op de plaatjes, of vraag ik de serveerster om het voor te lezen (verstaan doe ik het wel).
Een paar weken terug, toen ik in het ziekenhuis was, moest ik vragen waar ik moest zijn in plaats van dat ik de bordjes kon lezen. Toch jammer, dat ik me hier, na een jaar studeren nog steeds niet écht kan redden.

7. Eén stap naar voren, twee stappen terug (en waar naar voren)

In dit punt komen meerdere, eerder genoemde, punten samen. Hoewel ik eerder zei dat Chinees niet zo moeilijk is als iedereen denkt, is het toch ook niet heel simpel. Er zijn heel wat momenten geweest waarop ik zo gefrustreerd was dat ik het liefst gestopt was (hallo perfectionist). Dat ik dacht het nooit te zullen leren, nooit die twee karakters die zo op elkaar lijken uit elkaar te kunnen houden of te begrijpen waarom er geen uitleg is voor een bepaalde grammaticale constructie.
Momenteel lijk ik alles wat makkelijk lees te zijn vergeten en al het moeilijke toe te kunnen passen. Vreemd toch?
Gelukkig zijn dit soort momenten vaak maar van korte duur en realiseer ik me dan dat dat bij het leren van elke vaardigheid hoort.

Doelen & resultaten

Hoewel mijn lijstje niet heel positief is, heb ik wel veel geleerd het afgelopen semester en is mijn Chinees een stuk beter geworden. In maart stelde ik mijzelf als doel om na 1 semester HSK 4 te kunnen halen en na semester 2 HSK 5. HSK 4 heb ik niet gedaan, maar over zo’n 3 weken ga ik HSK 5 doen. Ik ga er vanuit dat ik hem ga halen en daarmee mijn doel dat ik had gesteld. En dat doet me goed en daar ben ik best trots op!