Mijn onvoorbereidde hike naar Bukhansan National Park

In het foto-overzicht dat ik eerder deze week plaatste heb je al een aantal foto’s kunnen zien van de hike die ik naar Bukhansan National Park maakte. Vandaag vertel ik je meer over dit bijzondere park dat net buiten Seoul ligt en waar ik enigszins onvoorbereid naar toe ging.

Hike naar Bukhansan National Park

Bukhansan National Park

Tijdens mijn eerste bezoek aan Seoul in 2012 sloeg ik een bezoek aan Bukhansan National Park over. Ik was er midden in de winter en hoewel het park dan gewoon open is zagen we het niet zitten om in de kou en sneeuw de berg te gaan beklimmen. Een hike door dit nationaal park stond dan ook bovenaan mijn lijstje toen ik mijn planning maakte voor mijn stedentrip naar Seoul.

Het park is sinds 1983 een nationaal park en beslaat een kleine 80km². In het Koraans betekent Bukhansan ‘grote berg in het noorden’ en in de volksmond wordt hij ook wel de Samgaksan berg genoemd vanwege de drie toppen (sam betekent 3). Volgense de Koreaan waar ik een tijdje mee opliep wordt één van de toppen ook wel ‘white belly’ genoemd.

Op All Stars en in een rokje

Vraag me niet naar het waarom, maar ik ging redelijk onvoorbereid op pad. In mijn hoofd had zich, om een onduidelijke reden, het idee genesteld dat het een leuke hike zou zijn, maar niet al te moeilijk. En met dat idee in mijn hoofd vond ik dat ik best een rokje kon aandoen en deze wandeling op mijn All Stars kon maken.
Gelukkig ging dat voor het grootste deel van de wandeling best prima. Met wandelschoenen had ik meer grip gehad, maar soit. Het was op het moment dat ik de top van de berg bereikte dat ik er spijt van had dat ik niet beter had nagedacht over mijn outfit.

Uiterlijk gezien (kleding) had ik me dan niet zo goed voorbereid, aan mijn innerlijk had ik wél gedacht. Ik had voldoende eten en snacks (broodjes, wat noten, een appel) bij me en voldoende water. Doordat het de dag dat ik de hike maakte enorm warm was had ik voor ik begon al veel van mijn water opgedronken, maar gelukkig was daar bovenstaand tappunt. Echt ideaal was dat! Continue vers water en heerlijk koud.

Hiken in het kielzog van een afgetrainde Koreaan

Terwijl ik op een bankje zit en de prachtige groene omgeving in me opneem word ik aangesproken door een Koreaan. In goed Engels vraagt hij me of ik onderweg ben naar de top en of hij een stukje met me mee mag lopen. Ik vind het prima; het ontmoeten van de lokale bevolking is wat reizen voor mij bijzonder maakt en waardoor ik meer van een land leer kennen.
Al snel blijkt echter dat hij een geoefend klimmer is. Hij vertelt me dat hij meerdere keren per week hardloopt en 2 keer per week naar het park komt en de berg beklimt. Ik vraag hem of ik hem niet ontzettend ophoud met mijn slakkentempo (ik zou echt meer moeten gaan sporten), maar hij lacht en antwoordt ontkennend.

Uiteindelijk bereik ik, met wat hulp, de top. Het laatste stuk van de hike is zwaar. Het is warm, ik zweet me een ongeluk en door de rotsen moet ik als een aapje naar de top klauteren. Dat is overigens extra zwaar nadat ik net 140 treden heb beklommen. En die trap verbaast me. Op een paar stukken heeft men houten trappen aangelegd en een platform vanaf waar je een geweldig uitzicht over Seoul hebt, maar op sommige stukken dien je als berggeit over de rotsen te klimmen. Hadden ze daar ook niet wat trappen kunnen bouwen?

Het uitzicht dat ik vanaf het punt waar ik sta is geweldig. Helaas is het wel een beetje heiig, waardoor ik de stad niet goed kan zien en niet ver kan kijken, maar het uitzicht op de 3 toppen is al adembenemend.
Vanaf het punt waar ik sta kun je verder, naar de 3 toppen om vanaf daar weer terug te lopen naar het beginpunt. Voor een kleine minuut overweeg ik dit te doen, maar wanneer ik een tijdje naar de Koreanen kijk die dit doen en dan mijn outfit weer zie besluit ik het toch niet te doen. Wanneer ik beter gekleed was geweest had ik het misschien gedaan, maar ook in dat geval had het me best een riskante onderneming geleken.

Riskant of niet, er zijn een paar mensen die wel van een risico nemen houden. Op de foto hieronder zie je iemand op de top staan. Deze top wordt maar weinig beklommen. Deze man durfde het aan! Ik zag even later hoe hij aan de voorkant (die wij zien) weer naar beneden klom en de begroeiing indook.

Een bezoek aan Bukhansan National Park is zeker de moeite waard. Zelfs wanneer je niet helemaal naar de top toe wilt is het een fijne plek om even aan de drukte van Seoul te ontsnappen. Dit is ook wat de Koreanen doen. Hoewel er heel veel zijn die wél naar de top gaan, zijn er ook genoeg die met een groep vrienden een rustige plek in het park opzoeken en daar een dagje gaan picknicken en het gezellig hebben met elkaar.

Praktisch

Neem lijn 1 richting Soyasan en stap uit bij Dobongsan. Vanaf daar volg je de Koreanen die ook allemaal naar het park gaan. Je loopt wat smalle straatjes met restaurantje en ‘hiking gear winkels’ langs en komt uiteindelijk vanzelf bij de ingang van het park uit. Het is 10-15 minuten lopen.
De toegang tot het park is gratis.
Neem voldoende water en snacks mee voor onderweg. Na het watertappunt onderaan de berg kun je nergens meer water of snacks kopen.