Avontuurlijke Verhalen uit Lapland, deel 2

Tijd voor deel 2 van mijn vakantie in Lapland. In deze blog lees je over mijn avonturen die ik beleefde. Lapland is namelijk geen plek om stil te zitten; je zou het er maar koud van krijgen! Daarom vandaag wat actie; van snoworienteering tot sneeuwscooteren! We doen actief in Lapland!

Quinzee / iglo bouwen van sneeuw

Vrijdagochtend was het ook weer vroeg dag. Als eerste werden we verwacht in de kantine van het onderkomen. Hier kregen we informatie over hoe we de kou van Lapland zouden kunnen overleven. Dit was het minst leuke deel van de hele reis. Gelukkig mocht ik al snel naar buiten om al m’n energie te stoppen in het uithollen van de quinzee. De ingang mocht maar zo’n 40 cm hoog zijn, dus het uithollen was niet zo makkelijk. Om de beurt lagen we in het gat en probeerden we zo veel mogelijk sneeuw eruit te krijgen. ‘t Was leuk, maar tegenstrijdig; de vorige dag probeer je een zo hoog mogelijke berg sneeuw te maken en nu waren we hem weer aan het uithollen. Hoezo bezigheidstherapie? Toen wij na 2,5 uur tevreden waren en onze buikjes rammelden kwam Mika {de gids} langs. Hij vond onze quinzee nog lang niet goed genoeg en we moesten er nog meer sneeuw uithalen. NEE!! Wij wouden eten. Uiteindelijk mochten we dan ook gaan lunchen. Ditmaal bij een kampvuurtje, waar het rammelende gevoel in m’n buik verdween en het gevoel in m’n voeten weer een beetje terugkwam.

De sneeuw in voor Snoworienteering

Na de lunch was het tijd voor snoworienteering. We kregen een soort sneeuwschoenen aan, en stokken mee. Gewapend met kompas gingen we in kleine groepjes het bos in. Met ons kompas moesten naar aan een aantal punten lopen, door de sneeuw. Het idee van de schoenen was dat je minder ver de sneeuw in zakte, maar helaas voor mij ging dat niet op. Vaker dan 1 keer zakte ik tot over m’n knieën de sneeuw in. Er waren al wat paden gevormd door onze voorgangers, maar dat was voor ons te saai. Wij crossten uiteraard dwars door het bos heen en maakten onze eigen route. Veel leuker!

Aurora Borealis ~ Noorderlicht in Lapland

Na terugkomst weer naar onze cabin gegaan, waar we weer een knapperend haardvuur maakten. Het eten smaakte prima na een dagje actief zijn in de frisse buitenlucht. De meerderheid had behoefte aan relaxen na het eten, maar twee meiden hadden wel zin in een wandelingetje. Niet zomaar een wandelingtje, maar een wandeling onder een heldere hemel. Spannend, want kou en een heldere hemel verhogen de kans op het kunnen waarnemen van het Noorderlicht. Na een tijdje werd er enthousiast op de deur geklopt; Noorderlicht gesignaleerd! Nog nooit zo snel wist ik mijn jas, schoenen en sjaal aan te trekken. Buiten gekomen sprintten we met z’n allen naar het meer. Daar was het namelijk het meest donker. Wat ik vervolgens zag is onbeschrijfelijk! Een prachtig schouwspel van groen, stukjes roze, paars en geel bewogen soms langzaam, soms razendsnel door de lucht. Dan langgerekte strepen, dan weer in een grote cirkel. Prachtig!! Nadat we terugkwamen bij de cabin hebben we hier nog flink van nagenoten. En, het bleef lang onrustig…

Zaterdag 9 februari

De laatste dag al weer van mijn reis naar Lapland. Vroeg in de ochtend vertrokken we naar Saariselkä, een uur vanaf Inari. Hier konden we gaan skiën, snowboarden of sleeën. Veel van ons huisje kozen voor het sleeën. Inge en ik hadden onze eigen slee meegenomen, dus dat was prima! Daarbij wilden we ook sleeën om zo geld uit te sparen voor het snowscooteren wat we wilden doen. De skibaan was niet zomaar één. Het was er één van ruim een kilometer lang! Die loop je dus ook maar 1 keer helemaal naar boven! Het was echt heel grappig, want mijn slee is rond, wat betekent dat ik continue rondjes draaide; extra spannend! Haha.

Sneeuwscooteren

In de middag reden we weer richting Inari. Een stel van de groep wilde gaan snowscooteren. Het liefst wilde ik een huskytocht maken, maar dat kon helaas niet. Het snowscooteren was gaaf! Vooraf had ik mezelf helemaal ingepakt in allerlei warme kleding. Het besturen van zo’n ding {250} kilo was op zich simpel, ware het niet dat het ijs niet helemaal vlak was {we gingen over een meer}. Hierdoor werd je soms een beetje gelanceerd. Door de snelheid (richting 50 km/h) die we hadden werd dit wel eens eng… Maarja, die snelheid moest erin blijven, want anders raakten we enorm achterop. Het was supergaaf, zeker ook vanwege de prachtige zonsondergang die we zagen.

Deze avond aten we lekker pannenkoeken, en hadden we na het eten ons eigen beautycentrum opgericht met massages en yoga. Ook zagen we weer het Noorderlicht, maar niet zo spectaculair als de vorige avond. De kou daarentegen was serieuzer; -16 op de thermometer. Maar ja, wij stonden weer op het open meer met een fikse, frisse wind. BRRR..

Zondag 10 februari

De dag van de terugreis. Iedereen was een beetje droevig en wilde nog niet gaan. In deze vier dagen was ook ik wel verliefd geworden op Lapland! Al vroeg begonnen we aan onze terugreis naar Jyvaskyla. Maar… we konden uiteraard niet in Jyvaskyla aankomen zonder het hoofdkwartier van de Kerstman bezocht te hebben!! Het op de foto gaan met de Kerstman maakte mij toch wel ultiem gelukkig! Zonder gekheid; het stelde niet veel voor. Een man in een pak waarmee je op de foto kan en vervolgens €40,- moet neerleggen als je de foto wil hebben…

Na de Kerstman vervolgden we onze reis en na nog 1 langere stop om te eten kwamen we rond 22.00 uur weer aan in Jyvaskyla. Op m’n kamer gekomen stapte ik na een douche snel m’n bed in, om daar snel verder te kunnen dromen van het sprookjesachtige Lapland.

Tot snel, Yvonne

Nieuwsgierig geworden naar Lapland? Kijk voor meer informatie eens hier.