Noord-Korea Plog #2: Kumsusan Memorial Palace & ijsvissen

Na een onrustige nacht begint de zondag vroeg. De wekker gaat al om 6 uur. Heel vroeg voor een vakantie! We vertrekken al om 8 uur met de bus, klaar om naar het Kumsusan Memorial Palace of the Sun te gaan. Verder bezoeken we deze eerste volle dag in Noord-Korea The Victorious Fatherland Liberation War Museum, de boot ‘Pueblo’, een soort science centre en rijden we richting Kaesong, vlakbij de DMZ.

MIjn reis boekte ik via een reisorganisatie in China omdat dat voor mij het makkelijkst is. Wil je vanuit Nederland naar Noord-Korea reizen, dan heb je diverse opties.

• 16 dagen naar Noord-Korea met Koning Aap
• 6 dagen naar Noord-Korea met YourWay2GO

Kumsusan Memorial Place & een koud hotel

Lees hier plog 1 van mijn reis naar Noord-Korea.

Na het ontbijt stappen we al rond kwart over 8 in de bus. Erg vroeg voor een zondagochtend, maar hierdoor zijn we wel vroeg bij het ‘Kumsusan Memorial Palace of the Sun’ en ontwijken we de drukte. Het ‘Kumsusan Memorial Palace of the Sun’ is de plek waar de lichamen van Kim Il-sung en Kim Jung-il gebalsemd liggen.
Voor de gelegenheid hebben we ons allemaal wat netter aangekleed. Het is niet verplicht om je netjes en formeler te kleden, maar het wordt door de Koreanen wel gewaardeerd. Deze plek is voor hun een heilige plek en daarmee erg belangrijk. Binnenin mogen geen foto’s gemaakt worden, maar mijn geheugen heeft gelukkig goed opgeslagen wat er te zien was. In de gang die naar het belangrijkste deel van dit paleis leidt hangen talloze foto’s van de leiders. Wel honderden. Er wordt rustige muziek gespeeld en iedereen loopt stil en in rijen van 2 van de ene plek naar de andere.
Bij de leiders gekomen staan we per vijf bij de voeten van de leiders. Daar maken we eerst een buiging. Vervolgens lopen we tegen de klok om de baar heen en maken we aan beide zijden van het lichaam nog een buiging.
Het is een heel vreemde gewaarwording en niet in de laatste plaats omdat er zo ontzettende veel andere mensen zijn. Soldaten en burgers. Allemaal zijn ze op deze zondagochtend naar het paleis gekomen om respect te tonen aan hun leiders.

Zo’n anderhalf uur later sta ik hier, voor het ‘Victorious Fatherland Liberation War Museum’. Een museum waar binnen ook niet gefotografeerd mag worden, helaas. De gids die ons rondleidt vertelt met veel trots over het museum en hoe Kim Jung-un een paar keer is langs geweest en advies heeft gegeven over de inrichting van het museum. We beginnen met een film over de oorlog tegen Japanners, maar net als de film begint valt plots de stroom uit. Iets dat wel vaker zal gebeuren tijdens de rondleiding. De gids reageert met een ‘oh, dat komt omdat het zondag is’.

Mijn hoofd probeert te begrijpen wat me verteld wordt. De kennis die ik over bepaalde gebeurtenissen heb is best anders dan wat de gids vertelt. Het is verwarrend. Ja, ik heb mijn waarheid, maar wie zegt dan mijn waarheid de juiste is? Voor de Koreanen is hun waarheid de juiste.

De gids die ons rondleidt in het museum.

Op bijna elk kruispunt staat een verkeersregelaar.

Het straatbeeld van Pyongyang. Veel kleine kraampjes waar snacks verkocht worden.

Dit is óók het straatbeeld van Pyongang. Deze mensen wachten allemaal op de bus.

De lunch van vandaag. De Koreanen eten dit soort gerechten alleen op feestdagen, wij krijgen het elke dag. Op het menu staat onder andere vis, aardappel en kool. Gelukkig heb ik hier rekening mee gehouden en had ik wat snacks uit Beijing bij me.

Na de lunch is het tijd voor een spontaan bezoek aan een soort Science Centre. We zijn de eerste groep toeristen die dit Science Centre bezoeken. Bij binnenkomst loop ik tegen een grote schildering aan. We maken weer een buiging en mogen vervolgens doorlopen.
Het gebouw is afgeladen vol, vooral met kinderen. Ze lezen boeken, spelen op de computer, maar maken vooral heel veel plezier. Iedereen kijkt zijn ogen uit. Ik om de enorme drukte en grootte van het gebeuren, de kinderen om de grote groep buitenlanders die ze zien.

Nijntje is wereldberoemd!

Na het bezoek aan het Science Centre moeten we op iets wachten, het is onduidelijk op wat precies. Ik zie mijn kans echter en verwissel mijn 55mm lens voor mijn 300mm, ga de bus weer uit en loop richting de rivier. Het lukt me om een paar foto’s te maken van mensen die aan het ijsvissen zijn. Het zijn er maar een paar, want al snel worden ik en een paar anderen door één van onze gidsen weer naar binnen geroepen. Ze vindt dat we genoeg foto’s hebben gemaakt.

Na het bezoek aan het Science Centre beginnen we aan de 3 uur durende reis naar Kaesong. De wegen buiten Pyongyang zijn niet al te best; ze zitten vol kuilen en hobbels. Bij het kruisen van provinciegrenzen moeten we steeds stoppen en worden de papieren van de gidsen gecontroleerd. Er komen geen soldaten de bus is, maar toch voelt het ongemakkelijk.

Bij het hotel aangekomen is het al zo laat, donker en koud dat ik vergeet foto’s te maken van het diner. De kamer die Miguel & ik krijgen doet ons denken aan de reis die we 5 jaar geleden maakten. De kamer is koud, we kunnen er onze adem zien en er is maar één werkende elektrische deken. In zo’n zelfde situatie zaten we in 2011, toen we we 3 weken door China reisden.
Het is zelfs zo koud dat ik mijn jas en wanten aanhoud. En ja, ook mij muts blijft op.

Dit was de eerste volle dag, plog #3, dag 2 volgt snel!

Bekijk ook de vlog!

Tijdens mijn reis door Noord-Korea heb ik ook gevlogd. Bekijk dan ook zeker mijn vlogs om een nóg betere indruk te krijgen.