De week voorafgaand aan onze bruiloft was behoorlijk hectisch. Ik moest nog een hele hoop regelen; mijn schooljaar afronden, de poes naar haar oppasadres brengen en meer van dat soort dingen. Toen ik maandag 20 juni eindelijk klaar was om naar Nederland te vliegen begon de ellende echter pas echt…
Onderweg naar Nederland
Als bruid moeten je nagels er natuurlijk goed uitzien; iedereen wil na de ceremonie je hand met de ring zien. Zondagmiddag liet ik daarom mijn nagels doen. Deze keer ging ik niet voor een felle kleur, maar voor een simpele French manicure. Ik zat overigens midden in de verbouwing van het winkeltje, haha.
De vlucht die ik geboekt had zou van Beijing naar Hong Kong gaan en vanaf daar rechtstreeks naar Amsterdam. In Hong Kong zou ik een uurtje de tijd hebben om over te stappen. Niet lang, maar in principe voldoende. Helaas ging het in Beijing al helemaal mis. Iets later dan gepland mocht ik boarden, maar volgens de stewards hoefde ik me geen zorgen te maken en zou ik mijn aansluitende vlucht makkelijk kunnen halen.
Je voelt hem al aankomen… dat ging dus mis. Ik landde om 00:20 op Hong Kong, precies 5 minuten na vertrek van mijn vlucht. Echt balen! Zeker toen ik hoorde dat ik waarschijnlijk pas de volgende dag verder zou vliegen. Gelukkig bleek dat niet zo te zien en kon ik anderhalf uur later verder vliegen.
Via Dubai.
Dat betekende een heel wat langere reistijd dan waar ik op gerekend had! Van Hong Kong naar Dubai en vanaf daar naar Amsterdam. In Dubai wisselde ik van maatschappij; ik ging van Cathay Pacific naar Emirates. Omdat er maar weinig tijd zat tussen beide vluchten werd ik samen met wat andere passagiers, met een busje opgehaald en via de achterdeur, tussen de vliegtuigen door zigzaggend naar de juiste terminal gebracht. Ik haalde mijn boardingpass, hielp aan de transferbalie nog even met vertalen naar het Chinees en racete door naar mijn gate.
De vlucht was prima; ik sliep wat, keek een paar films en las in mijn boek. 7 uur na mijn geplande aankomsttijd landde ik op Schiphol, waar de pret nog niet over was. Al snel bleek dat één van de deuren van het vliegtuig vastgevroren was. Antarctica-vast. Men kon de deur met geen mogelijkheid open krijgen.
Aangezien mijn overstappen erg krap waren geweest besloot ik te gaan vragen of mijn bagage meegekomen was of niet. Ik zag het namelijk niet zitten om te wachten tot de bagage en er dan achter te moeten komen dat mijn bagage er niet was. Een verstandig besluit.
Mijn bagage lag nog op een onbekende bestemming.
Nee! Ik baalde ontzettend want er zaten belangrijke spullen in voor de bruiloft later die week (lees hier de eerste trouwdag-blog). Gelukkig niet mijn trouwjurk, die had ik veilig als handbagage meegenomen. Na een formulier ingevuld te hebben om mijn bagage terug te kunnen krijgen kon ik dan eindelijk in de trein naar Groningen stappen.
2 dagen later werd mijn tas thuisbezorgd! Precies op tijd voor de bruiloft! Als -ie er niet was geweest had Miguel op blote voeten moeten trouwen; zijn schoenen zaten namelijk in mijn tas. Helaas was er tijdens de reis wel iets gesneuveld waardoor veel kleren vies waren geworden. Gelukkig hebben we wasmachines, dus mij hoor je niet klagen. Ik was allang blij dat ik mijn tas terug had!
Vrijdagochtend schrok ik rond 7 uur, half 8 wakker van de deurbel. In eerste instantie twijfelde ik of ik het goed gehoord had, maar niet veel later ging de deurbel weer. Zo vroeg in de ochtend was het enige dat ik kon denken; “welke idioot gaat er zo vroeg bij mensen aanbellen?!”. Vlak nadat de deurbel voor de tweede keer gegaan was ging de telefoon. Op dat moment besloot ik maar eens te gaan kijken. Was het de ontbijtservice! Twee van mijn vriendinnen hadden een ontbijtje voor mij en Miguel geregeld. Super lief én erg lekker!
Hoe toevallig was het dat er in de week voor ons trouwen een documentaire over bruiloften in China op televisie was? Het ging over massahuwelijken in Nanjiecun, het laatste communistische dorp in China. Super interessant om te zien; vooral omdat het voor ons zo onrealistisch en vreemd is. Je kunt de aflevering tot en met 23 juli terug kijken. Bekijk hem direct terug.
Bij thuiskomst na het opzetten van de tentjes vrijdagochtend zag ik een enorme bos bloemen in de tuin staan. Van mijn collega’s in Beijing, zo lief! Terwijl iedereen druk bezig was met het opzetten van de tentjes vermaakte ik me met mijn telefoon en maakte wat selfies met op de achtergrond koeien. Iets met werk- en luxepaarden 😉
Vakantie in Kroatië en Nederland
De vakantie in Kroatië zit er al weer bijna op. Jammer, want het is een prachtig land met gastvrije mensen waar ik nog wel meer van had willen zien. De komende tijd kun je hier lezen en zien waarom ik het er zo mooi vind.
Terug in Nederland heb ik nog zo’n twee weken voordat ik weer naar Beijing vlieg. Miguel zou de 17e al terug vliegen, maar blijft vanwege visumperikelen nog wat langer. Dat wordt tripjes in Nederland maken voor de extended honeymoon!
Fijne week!
Jeetje wat een geduld moet jij gehad hebben tijdens je trip naar Nederland en daarna ook nog voordat je je tas terug kreeg. Gelukkig, eind goed al goed!
Zo wat een avontuur! 🙂 Goed idee om je trouwjurk in je handbaggage te stoppen, denk dat ik dat ook maar ga doen.
Wow, het loopt altijd anders dan je denkt. Goed vooruitgedacht om je bruidsjurk in de handbagage mee te nemen. Leuk om te lezen!
Eind goed al goed moet je maar denken, maar wel zeuwslopend op het moment zelf denk ik. Fijne tijd nog!
Leuk Yvonne ….ik wist niet dat je getrouwd was. Spannend verhaal .Veel geluk in jullie huwelijk toegewenst !!!.Succes met de blog. ?
Ik was gék geworden met die missende koffer! Wat een gedoe, precies ook voor zo’n belangrijk moment.
Kroatië is echt prachtig! Fijn dat jullie er ook van genoten hebben, wat ik zag langskomen op social media zag er erg fijn uit, dus ik kijk uit naar uitgebreidere verslagen en foto’s. Wat fijn dat je onverwacht samen nog wat meer tijd in Nederland hebt! Geniet ervan!
Ontbrekende koffers … zo herkenbaar. In Nederland komen ze die gelukkig ‘thuis’ na bezorgen. Op heel veel plaatsen in de wereld moet d’r zelf achteraan.
Wat een avontuur! Maar gelukkig is het goedgekomen!
Ik zag het stukje over de “Alien” check in China. Ik moet altijd lachen om de soms vreemde engelse woordkeuzes in China. Het woord “Alien” is grammaticaal dan mischien niet fout, maar beter zou toch “foreigner” o.i.d. geweest zijn. Bij het woord “Alien” ga ik altijd buiten kijken of mijn UFO niet dubbel geparkeerd staat 🙂
Leuk om te lezen dat het ontbijt gesmaakt heeft 🙂 Wij waren die idioot, hahaha