Over de grens: Ellen uit Zwitserland

Het is weer zover: de eerste van de maand. Tijd voor een gastblog. Ditmaal schrijft Ellen hier. Ellen woont, net als de meeste andere gastbloggers die haar al voorgingen, in het buitenland. Waar? In Zwitserland!

Ellen uit Zwitserland

Mijn vader is als Zwitser in Nederland geboren. Net als zijn 13 broers en zussen ook. En net als zijn vader. De opa van mijn vader, mijn overgrootvader dus, was in 1890 van Zwitserland naar Nederland gekomen, omdat hij als schoorsteenveger in Nederland werk kon krijgen.
Precies 90 jaar later maakte mijn vader de omgekeerde reis van Nederland naar Zwitserland. Samen met mijn moeder, mijn zusje en mij. Mijn vader had in 1980 tijdens de zomervakantie in Zwitserland een baan aangeboden gekregen en een paar weken later gingen we verhuizen. Het was een drama, ik wilde niet zonder mijn vriendinnen en ik weet nog dat ik wegloop-en ontvoeringsplannen had.Ik was bijna 14, het was eind september en de dag na de verhuizing moest ik in Regensdorf naar school. Ik kon slechts een paar woordjes Zwitsers en een paar woordjes Duits.
Ik zie me nog staan met mijn lichtbruine Piedroschoenen. 17 paar ogen keken me nieuwsgierig aan. “Dit is Ellen uit Nederland”, zei de leraar en hij sprak mijn naam zo uit, dat het leek op de achternaam van Woody Allen.

De eerste nieuwe woorden, die ik in het Zwitsers leerde waren “lueg mal diä Schuäh!”
Kijk eens, die schoenen!

Ik wende heel snel, kreeg ook stoere Adidas Rome schoenen en het leven in Zwitserland vond ik leuk. Natuurlijk gaf ik dat thuis nooit toe, maar eigenlijk voelde ik me in Zwitserland geheel op mijn gemak.
Op school was het enorm rustig en netjes. School betekent hier echt hard werken, maar dat vond ik juist fijn.

Inmiddels woon ik 33 jaar in Zwitserland, ben getrouwd en mama van 3 al bijna volwassen kinderen. Ik zou nooit meer in Nederland willen wonen, maar er zijn nog wel dingen (en vooral mensen!) die ik mis. Mijn lieve omaatje, mijn lieve vriendinnen, de Libelle, Sinterklaas en af en toe een frikandel speciaal en patat met satésaus. Zwitserland en Nederland zijn allebei west-Europese landen, maar het leven in deze landen verschilt enorm.
Nederlanders zijn inderdaad spontaner en misschien ook wel ietsje brutaler. Pittiger. Zwitsers zijn over het algemeen iets voorzichtiger, iets meer verlegen en veel diplomatischer.

Wat ik aan Zwitserland zo fijn vind is, dat alles zo goed – ja zeg maar zoo perfect!- ge-regeld is. Er zijn hier inderdaad overal wel regeltjes voor en veel Nederlanders, die hier komen wonen, vinden dat lastig.

Zwitserland is een heel schoon land. Een prachtig land met veel mooie meren, rivieren, bergen en steden. Hier voel ik me helemaal thuis, we hebben fijne vrienden en een druk leventje. Ik werk als zelfstandige corrector.

In de Nederlandse taal, ooit mijn moedertaal zou ik dat niet kunnen. Ik denk, droom en reken in het Zwitsers. Altijd. Door mijn blog en het lezen van andere blogs houd ik mijn moedertaal een beetje bij. Nederland en de Nederlandse taal blijven een belangrijk deel van mijn leven.