Over het algemeen hebben Miguel en ik geen last van enorme cultuurverschillen binnen onze relatie. We komen allebei uit een westers land en hoewel er natuurlijk altijd verschillen zijn, zijn deze niet zó groot dat ze voor problemen zouden kunnen zorgen. Nu we gaan trouwen merk ik dat er op dat gebied toch écht wel wat verschillen zijn. Het leek me leuk een paar van deze verschillen met jullie te bespreken.
Trouwen in Amerika vs. Trouwen in Nederland
De verlovingsring
Ben je van plan te gaan trouwen in Amerika, dan wordt er van de man in kwestie vaak verwacht dat hij een flinke verlovingsring uitzoekt en ook enigszins uitpakt bij het huwelijksaanzoek. Hoeveel filmpjes op YouTube ik al niet gezien heb van mannen die hemel en aarde bewegen voor het perfecte aanzoek…. Uiteraard ligt dit niet enkel aan de man (vooral aan de vrouw natuurlijk), maar marketingbureaus zorgen er voor dat dit soort aanzoeken bijna de norm worden zodat er, voor de bruiloft ook nog maar begonnen is, al veel geld wordt uitgegeven.
In Nederland zijn we wat dat betreft enorm nuchter. Bij ons hoeft het over het algemeen niet zo groot en vaak al helemaal niet in het openbaar.
Gelukkig houden wij hier allebei niet van en dus leek onze verloving in niets op de aanzoeken zoals in dit filmpje of in deze. Wij deden het helemaal anders en gingen een weekendje weg.
Veel mensen aanwezig in de kerk versus weinig mensen bij de ceremonie
Afgelopen maand begonnen we met het plannen van onze bruiloft. Althans, we gingen op zoek naar een locatie in Nederland waar we onze trouwdag willen vieren. Terwijl we ideeën aan het uitwisselen waren over het soort locatie kwam de ceremonie ter sprake. Tijdens het gesprek was ik vrij verbaasd over het feit dat je in Amerika veel mensen uitnodigt voor de ceremonie in de kerk.
Miguel legde het als volg aan mij uit. In de Verenigde Staten huur je de kerk voor de ceremonie. Aangezien je de hele kerk huurt en deze over het algemeen vrij groot zijn, is het geen probleem om veel mensen uit te nodigen. Of er 10 of 100 mensen in de kerk zitten; de huur blijft hetzelfde.
In Nederland is dit het tegenovergestelde. Voor de ceremonie nodig je over het algemeen je familie en beste vrienden uit. Voornamelijk omdat de huwelijksvoltrekking zo persoonlijk is willen mensen hier over het algemeen alleen de naaste familie en vrienden bij hebben.
Weinig mensen voor het diner & feest versus een groter feest
Zowel in Nederland als in Amerika nodig je bij een bruiloft niet al te veel mensen uit voor het diner. Het diner kan een grote kostenpost zijn en door een beperkt aantal mensen uit te nodigen houd je de kosten enigszins in de hand. In Nederland zijn het over het algemeen de daggasten die ook uitgenodigd zijn voor het diner. Hoewel het ook wel anders kan; ik ben ooit op een bruiloft geweest waar ik bij de ceremonie & het feest was, maar voor het eten zelf iets moest regelen.
Wanneer het tijd is voor het feest, is het in Nederland gebruikelijk dat de overige gasten komen. Dit zijn meestal kennissen, collega’s en achternichtjes of neefjes ‘die je ook maar moet uitnodigen, want anders wordt oom Arie boos, want jullie waren wel voor zijn bruiloft uitgenodigd.’
Bij ons is iedereen daggast, wel zo leuk wanneer je maar een kleine groep mensen uitnodigt.
Trouwen in Amerika kan niet zonder bridesmaids & groomsmen
In de V.S. heb je als bruid een stuk of 4, 5 bridesmaids en groomsmen tijdens je huwelijksdag. Vaak zijn dit je beste vriendinnen en vrienden die je al járen kent en die de relatie met je aanstaande man vanaf het begin dat jullie samen waren hebben gesteund. Ze vrouwen dragen allemaal dezelfde jurk, de mannen hetzelfde pak. Door mensen als bridesmaid of groomsman te kiezen bedank je ze als het ware voor hun support.
Vaak is er een groomsman / bridesmaid die aangewezen wordt als ‘best man’ / ‘maid of honor’, of, zoals we hem in het Nederlands noemen, de ceremoniemeester.
De ceremoniemeester, die kennen we wel in Nederland, in tegenstelling tot de bridesmaids en groomsmen. Over het algemeen zijn dit twee mensen die, net zoals de bridesmaids & groomsmen, dicht bij het bruidspaar staan en veel voor de bruiloft regelen, zowel vooraf als op de dag zelf. Het zal je vast niet verbazen wanneer ik je vertel dat er op onze bruiloft geen bridesmaids en groomsmen zullen zijn. Het past niet bij ons, we willen onze bruiloft vrij simpel houden en is dus maar een klein groepje mensen uitgenodigd.
Sterker nog, we hebben nog niet eens bedacht of we een ceremoniemeester willen.
Meer updates lezen?
Dit zijn tot nu toe de grootste verschillen tussen trouwen in Amerika en trouwen in Nederland. Er zullen er ongetwijfeld meer zijn (en daar kom ik dan vast nog achter) en als je het leuk vindt, kan ik die ook met jullie delen. Net zoals eventuele andere updates overigens. Het heeft niets met reizen of wonen in het buitenland te maken, maar als jullie het leuk vinden om over te lezen, dan vertel ik er graag over.
Laat het me weten in een reactie, dankjewel alvast daarvoor.
Haha, zo’n Amerikaanse bruiloft zou ook niets voor mij zijn!
Ik vind dit leuk om te lezen 🙂 grappig om te merken wat de verschillen zijn. Ik ben een grote Amerikafan dus interessant om over de gewoontes en gebruiken te lezen. Veel voorbereidingsplezier en gefeliciteerd met je huwelijk!
Dank je Bianca. Denk dat we nog meer verschillen zullen tegenkomen de komende maanden. 🙂
Wat leuk om te lezen dat er toch nog wel redelijk wat verschillen zijn! Ik herken de dingen die Miguel zegt inderdaad echt van de films, lijkt me niks haha! Succes met de goede beslissingen maken!
Haha, ons ook niet! Wat dat betreft zitten we op één lijn, dat maakt het maken van de beslissingen al wat makkelijker.
Ja grappig die cultuurverschillen 🙂 Volgend jaar ga ik de eerste Colombiaanse bruiloft meemaken. Ben benieuwd. Alles over trouwen vind ik geweldig om te lezen! Zeker jouw bruiloft voor inspiratie Haha. Dus kom maar op met die posts 😉
Oh wat leuk om dit te lezen. Mjn man en ik deden het dus vrij traditioneel op zijn Nederlands. Mijn man vroeg me ten huwelijk op een hele nonchalante manier en zonder verlovingsring of andere poespas. Gelukkig maar, want net als Miguel en ji j houden wij niet van zo’n gedoe. We hadden ook geen bruidsmeisjes en maar één ceremoniemeester (de beste vriend van mijn man). We hadden 17 gasten bij de ceremonie en 15 bij het diner. (Die twee die wel bij de ceremonie waren maar niet bij het diner, waren mijn oom en tante die spontaan kwamen opdagen). Wij hadden wel de kapel waar we trouwden (voor de wet, we zijn niet voor de kerk getrouwd) afgehuurd maar dat was meer omdat dat niet anders kon en we graag in die kapel wilden trouwen. Het was een kleine kapel waar maar iets van 50 mensen in konden.
Ja, leuk onderwerp! Ik leef met jullie mee maar stiekem denk ik ook aan een bruiloft voor mezelf (en mijn huidge man, eh .. vriend, haha) Simpel, dat vooral. Goedkoop, geen poespas. Bof jij even dat jouw Miguel geen Amerikaanse bruiloft wil! Lijkt mij gruwelen…
Als je goedkoop wilt, moet je op een doordeweekse dag, op het gemeentehuis trouwen en zeker niet op een locatie naar keuze. De prijzen voor het sluiten van een huwelijk verschillen wel tot €500, afhankelijk van dag & locatie.
Ben benieuwd wanneer jullie gaan trouwen 🙂
Wat leuk om te lezen! Veel uit Amerika komt ook deze kant op, zoals bridal en baby showers. Wij hebben zelf ervoor gekozen om op de amerikaanse manier onze geloften uit te spreken, waarin je dus zegt “ik, pietje, neem jou, …, tot mijn echtgenote, in ziekte en gezondheid etc. Op zn nederlands hoef je namelijk alleen ‘ja’ te zeggen, en wij vonden het wat persoonlijker op de amerikaanse manier. We wisten trouwens niet dat dit kon, onze trouwambtenaar gaf ons de keuze. Het kan dus ook zo in nederland :).
Leuk om te lezen Yvon! Ik moet zeggen, zo’n Amerikaans huwelijk zou helemaal niets voor mij zijn 🙂 Ik ben benieuwd of jullie nog op verschillen gaan “botsen”, maar het belangrijkste is dat jullie twee overeen komen, want is namelijk JULLIE dag!
PS: Jouw laatste zin in de alinea over “weinig mensen voor het diner etc” is onvolledig. 🙂
Dat ‘botsen’ zal meevallen, we zijn allebei niet zo veeleisend en vrij makkelijk. Alhoewel dat soms ook wel lastig is omdat het niet zo veel uitmaakt…
En bedankt, ik ga de zin aanpassen.
Eigenlijk – heel stiekem – lijkt zo’n Amerikaanse bruiloft mij best tof. Ondanks dat ik helemaal niet zo van dat over de top gedoe houd. Wel fijn dat jullie een goede middenweg kunnen vinden.
Natuurlijk moet ik bij het lezen van je stukje denken aan onze eigen bruiloft in Mozambique. Ik heb er regelmatig over geschreven op mijn blog. De lobolo-traditie (soort verlovingsfeest waarin de man de bruidsschat moet betalen) en later de eigenlijke bruiloft. Twee dagen. Eerst met het officiële ja-woord. En iedereen MOET uitgenodigd worden voor het eten / diner. Alleen voor het feest zou hier een enorme belediging zijn. Ook de tweede dag (xigiane) nodig je veel mensen uit. Speeches, traditionele momenten (zang en dans) en weer veel eten en drinken. Jaja. Ook met bruidsmeisjes (kinderen), bridesmaids en elk met een padrinho en madrinha.
Zo te lezen is trouwen in Mozambique niet gemakkelijk. Het lijkt me wel heel bijzonder om daar een bruiloft bij te wonen.
Leuk om over de verschillen te lezen! En fijn dat jullie ondanks de (grote!) verschillen wel op 1 lijn zitten qua wensen. Wij hebben voor een simpel geregistreerd partnerschap gekozen met onze ouders, zussen en zwagers. Paste prima bij ons!
De verschillen tussen de landen zijn inderdaad groot, maar tussen ons helemaal niet. Dachten er vanaf het begin af aan al wel hetzelfde over 🙂
Geregistreerd partnerschap was ook wel wat voor ons geweest, maar helaas gaat dat niet met 2 nationaliteiten.
Wat leuk om de verschillen tussen Nederland en Amerika te lezen!
Ik denk dat NL het enigste land is waar wij heel nuchter zijn over bijvoorbeeld de kosten en grootte van een solitaire ring.