Werken in Beijing – nieuwe school & een nieuwe uitdaging

Het is best gek, om in een paar dagen tijd te besluiten wat je de komende 2 jaar gaat doen. Te besluiten dat je nog twee jaar langer in China blijft, waardoor je bijna een decennium in het land gaat zijn waar je ooit niet eens naar toe wilde. Waarom deed ik dat? Hoe kwam ik tot dat besluit? En hoe kreeg ik de kans om dit besluit te nemen? Ik vertel het je in deze werk-update.

Nieuwe campus!

Zo halverwege het eerste semester (dat van september tot en met januari liep) hadden we een belangrijke meeting op het werk. Er zou een belangrijke, maar leuke mededeling gedaan worden omtrent de school. Aan het eind van de meeting vertelde ons schoolhoofd dat Daystar Academy een tweede campus gaat openen. Locatie? Sanlitun!

Sanlitun (三里屯) is een populaire buurt in Beijing. Je vindt er veel winkels, leuke cafeetjes, maar ook veel kroegen en een aantal van mijn favoriete restaurants in Beijing. Veel van de ambassades zitten ook in deze buurt.

Toen ik dat hoorde dacht ik bij mezelf direct: “Daar wil ik gaan werken!” In eerste instantie vanwege de locatie. Niet vanwege alle leuke winkels en cafeetjes, maar vooral vanwege de afstand tot mijn huis.
Iedereen die interesse had om naar Sanlitun te gaan kon dat vervolgens aangeven en dat was het voor dat moment.

Het schoolhoofd in mijn klas

Uiteraard had ik aangegeven graag naar de nieuwe campus te willen gaan. Op 15 minuten fietsen van mijn werk wonen, dat leek me ideaal! Ik zou een stuk later weg kunnen en veel vroeger thuis zijn. Ik zag geen redenen om niet te gaan.

Er verstreek enige tijd en het was stil rondom de nieuwe campus en het was nog altijd onduidelijk welke leerkrachten daar naar toe zouden gaan. Wanneer het precies was weet ik niet meer, maar op een willekeurige middag stapte het schoolhoofd opeens mijn lokaal binnen. Ze pakte een stoel en ging zitten. Ze komt wel vaker bij leerkrachten binnenkijken, dus er was niets geks aan. Wat ik wel vreemd vond, was dat ze nog 10 minuten nog op die stoel zat. Na een half uur zat ze daar nog steeds. Ik vond het raar; ze is druk en had toch zeker wel iets beters te doen dan een uur in mijn klas te zitten? Na afloop praatten we wat, gaf ze me een compliment (whoop whoop) en liet ze me wat foto’s van onze partnerschool in New York zien. Daarna vertrok ze.

Ik dacht er niets van.

Een e-mail van H.R.

Daarna was er een tijdje stilte. Logisch, want het eerste semester was nog niet voorbij en de opening van de Sanlitun Campus was nog ver weg. Een paar weken voor het Chinees Nieuwjaar ontving ik een e-mail van H.R. Ze stelden me de vraag of ik nog geïnteresseerd was in een overplaatsing naar Sanlitun en of ik, zo ja, dat dan zou kunnen laten weten.
Ik was blij dat ik de e-mail had gekregen (later bleek dat ik de enige was), maar ik had wel meer tijd en informatie nodig om een beslissing te kunnen maken. Een contract van 2 jaar tekenen doe je niet zomaar, zeker niet wanneer je je soms afvraagt of het niet eens tijd is voor wat anders na 7 jaar China.

Miguel en ik maakten een lijstje met voor- en nadelen. Deze werd aangevuld nadat ik mijn contract had besproken en uiteindelijk besloten we er voor te gaan.

Ik tekende een contract voor 2 jaar!

Spannend, maar ik kijk enorm uit naar de nieuwe uitdaging. Een heel nieuwe school, veel nieuwe collega’s en een nieuw managementteam.

Ontmoeting met de nieuwe directrice

Niet lang nadat ik mijn contract tekende kreeg ik de kans om de nieuwe directrice voor de Sanlitun Campus te ontmoeten. Na een selectieprocedure waren er twee kandidaten over die kans maakten om de nieuwe directrice te worden. Beiden kwamen naar Beijing voor een sollicitatiegesprek en ik mocht beide kandidaten ook interviewen. Ik vond het best spannend om de toekomstig directrice te interviewen, maar het viel gelukkig mee en was erg leuk om te doen. Uiteindelijk had de kandidate die mijn voorkeur had ook de voorkeur van het managementteam en denk ik dat we een heel goede en inspirerende directrice gaan krijgen.

Informatiebijeenkomst voor geïnteresseerde ouders

In februari was er een informatiebijeenkomst voor geïnteresseerden. Uiteraard was ik geïnteresseerd en ging ik een kijkje nemen. De bijeenkomst werd druk bezocht en ik zag een aantal ouders van leerlingen die nu al naar Daystar Academy komen.
Een paar dagen voor deze bijeenkomst was het kwartje eindelijk bij me gevallen. Eindelijk had ik een aantal zaken bij elkaar weten op te tellen en besefte ik me dat het schoolhoofd niet zomaar bij mij in de klas was geweest. Ze had me geobserveerd om zo te kunnen beoordelen of ik geschikt was voor de nieuwe campus!

Nog 4 maanden

Over zo’n 4 maanden gaat het nieuwe avontuur beginnen! Ik werk nog 2,5 maand op de huidige locatie, dan heb ik 1,5 maand vrij en half augustus begin ik aan de nieuwe uitdaging. Een uitdaging waar ik veel zin in heb en die heel leerzaam gaat zijn. De nieuwe directrice heeft veel PYP-ervaring, dus ik ga ongetwijfeld veel van haar leren.

Iets om naar uit te kijken, maar eerst nog even dit schooljaar afmaken!