Het laatste maandoverzicht van 2019 is hier! Op de laatste dag van het decennium! De meeste bloggers plaatsen in de laatste week van het jaar een jaaroverzicht, ik doe dat (nog) niet (ik deel hem vlak voor het Chinees nieuwjaar). In dit maandoverzicht foto’s van mijn bezoek aan de eerste hulp, mijn vakantie naar het ijsfestival in Harbin, en ik laat je zien welke boeken ik las.
Food Tour – 4 provinces of China
De maand begon goed met een food tour! Op uitnodiging van Lost Plate Food Tours mocht ik mee op hun nieuwste food tour in Beijing. Tijdens deze tour bezoek je restaurants die gerechten uit verschillende provincies maken. Ideaal voor wie weinig tijd heeft in China, want op deze manier eet je veel verschillende, typisch Chinese gerechten uit diverse gebieden.
Ik denk dat mijn favorieten het Xinjiang en het Yunnan restaurant waren. Ik ben dol op het naan en het lamsvlees uit Xinjiang en de aardappelen uit Yunnan waren zo lekker dat ik nu nooit meer gekookte aardappelen wil.
Dit was overigens niet de eerste keer dat ik met Lost Plate op pad ging, eerder was ik mee op hun Tuk Tuk Evening Food Tour! Daar schreef ik dit uitgebreide blog over.
Een food tour doen met Lost Plate? Met de code GOYVONLOVESLP krijg je US$5,- korting op elke willekeurige tour. Bekijk hier alle tours.
YouTubers meet-up
De afgelopen maanden hebben een paar mensen die voornamelijk video’s maken zich online verzameld in een WeChat-groep. Het is een leuke groep mensen die actief video’s maakt en binnen de groep delen we veel tips. In november sprak een kleine groep mensen al eens af, daar schreef ik in november hier over, in december deden we dat nog een keer. Deze keer was het alleen wel iets serieuzer! Miguel bereidde een workshop voor, we hadden een echt locatie en iedereen die er was ging met een plan naar huis. Het was een succesvolle en gezellige middag. Het was zo’n succes dat er in het nieuwe jaar waarschijnlijk wel een vervolg komt.
Winter Show op school
De één na laatste week voor onze kerstvakantie vond de Winter Show bij ons op school plaats. We zijn inmiddels zo groot als school dat de voorstelling 2 keer gedaan moest worden! Zo hadden we dus een ochtend- en middagvoorstelling. Op deze manier zouden alle ouders / verzorgers kunnen komen. Het betekende wel heel veel energie voor mijn leerlingen, haha! We hielden het dus lekker ontspannen met wat lezen en kleuren.
Mocht je mij trouwens op mijn school willen zien, bekijk dan het eind van deze aflevering van de Bauers in China, wil je niet de hele aflevering zien, scroll dan door naar 18:15.
Winterfeest & sneeuw
Er waren niet alleen optredens van de leerlingen, tijdens het winterfeest voor het personeel waren er ook optredens van het personeel. De afgelopen twee jaar was het vooral onze campus die de optredens verzorgde, dit jaar hadden beide locaties goed hun best gedaan! Mijn persoonlijke highlights waren het optreden van de Backstreet Boys en een dans van het management.
Later in de week viel er sneeuw in Beijing, wat niet heel vaak voorkomt! Het zorgde voor mooie plaatjes en gefrustreerde leerlingen. We konden namelijk niet naar buiten in de pauze (te glad en nat) en dat viel niet bij al mijn leerlingen in goede aarde. Temeer omdat ze de kleuters (die een aparte school hebben) wél buiten zagen spelen.
Gebeten door Sporty en naar de eerste hulp
Op de eerste avond van mijn vakantie belandde ik op de eerste hulp omdat Sporty, één van mijn katten, mijn in mijn pink had gebeten. Wanneer we op vakantie gaan, gaan de poezen ook op vakantie (tenzij het voor 3 dagen is). Ze worden opgehaald en naar een ‘kattenhotel’ gebracht waar ze dan verblijven.
Voor ze opgehaald kunnen worden moeten ze natuurlijk in hun reismandje… Vaak doen Miguel en ik dat samen, maar deze keer was deze taak voor mij alleen. Het is een kleine uitdaging met twee poezen, want zodra de één in het mandje zit, gaat de ander er meestal vandoor. Deze keer was dat ook zo… Sporty kroop onder de bank. Het lukte me niet om haar er onderuit te krijgen door haar te lokken, en dus moest ik haar wel proberen te pakken. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan… Op een bepaald moment had ik haar in haar nekvel zodat ik haar een beetje vooruit kon ‘slepen’. Dit vond ze niet leuk en ik denk dat haar nagels vast kwamen te zitten in de bank waardoor het misschien pijnlijk was, maar ze besloot, letterlijk, van zich af te bijten. Ze beet flink, want ik had 5 gaatjes in mijn pink en 2 daarvan bloedden flink. In lichte paniek stuurde ik een voice-berichtje naar Miguel; ik was meer bezorgd om Sporty dan om mijzelf….
Gelukkig lukte me het later vrij makkelijk om Sporty alsnog in haar reismandje te krijgen en konden de poezen zonder problemen naar hun opvang. Zelf besloot ik voor de zekerheid maar even een dokter te bellen om te vragen wat ik het beste kon doen. Later had ik daar een klein beetje spijt van, want de dokter vond dat ik langs moest komen voor een rabiësprik. Die prik (en een tetanusprik), de rit naar het ziekenhuis en het wachten in het ziekenhuis kostten me zo’n 3 uur. Tijd die ik had willen gebruiken om in te pakken.
Mijn vinger is zo goed als hersteld nu, hij deed flink pijn de eerste week, maar van de ziekhuisbezoeken ben ik nog niet af. Op de avond dat ik terug kwam van vakantie moest ik mijn 3e prik halen en over 2 weken moet ik de laatste prik.
Harbin ijsfestival
Lees mijn uitgebreide blog over het Harbin ijsfestival, mét tips!
Al jarenlang wilde ik heel graag naar het Harbin ijsfestival toe. De foto’s en video’s die ik er van had gezien waren zó indrukwekkend dat ik dat maar wat graag zelf wilde ervaren. Deze maand was het dan zo ver!
We planden een vakantie van een week naar de provincie Heilongjiang, waar Harbin de hoofdstad van is en vonden een paar andere plekken die we ook wilden bezoeken.
De reis naar Harbin toe ging niet voorspoedig; het vliegtuig kon door de smog niet in Harbin landen en we landden in Changchun, in een heel andere provincie. Niemand had een idee wanneer we zouden kunnen vertrekken en dus besloten Miguel en ik om het laatste stuk met de trein te gaan.
Het Harbin ijsfestival was héél koud (-23°C, met een gevoelstemperatuur van -31°C, maar het was absoluut de moeite waard. Het is een enorm groot terrein met tientallen gebouwen van ijs, ongelooflijk bijna, zo groot en indrukwekkend! Je kunt het festival zowel overdag als ‘s avonds bezoeken, maar overdag is niet aan te raden omdat de lichten in de gebouwen niet aan zijn.
Harbin sneeuwsculpturen
Naast het Harbin ijsfestival zijn er ook de sneeuwsculpturen die je niet mag overslaan. Van sneeuw worden de prachtigste sculpturen gemaakt, in allerlei groottes (énorm!) en allerlei vormen. Er was een enorme pauw (met glijbaan), ik zag een prachtige olifant en er was een team dat een hamburger van sneeuw maakte.
Er was ook een televisieploeg aanwezig en die vond de buitenlanders toch wel interessant. Helemaal toen bleek dat ze ook nog Chinees spreken!
Bekijk hier mijn minute of fame op het journaal van Heilongjiang. Je ziet me dan na een minuut en 18 seconden.
China Snow Town
Een klein plaatsje in Heilongjiang, maar erg populair én schattig, is China Snow Town. Het kostte wat moeite om hier om eerste kerstdag te komen, we moesten door een sneeuwstorm, maar het was de moeite meer dan waard. De Chinese toeristen bekijken dit dorpje het liefst in de avond, ik vond het dorpje het mooist overdag. De Chinese toeristen vertrekken in de ochtend of komen aan het eind van de middag aan, dus vanaf een uur of 10 tot 3 is er bijna niemand!
Boeken & Instagram
Deze maand lukte het me eindelijk om weer eens een boek uit te lezen. Beter nog, ik las er 2!
Eindelijk kwam er een beetje vaart in één van de boeken die ik vooraf aan mijn vakantie naar Taipei had aangeschaft, maar waar ik in november pas aan begonnen was. Verder las ik vandaag een boek uit waar ik ook al in november in begonnen was.
Ghost Month
August is Ghost Month in Taiwan—a time to commemorate the dead: burn incense, visit shrines, commemorate ancestors, and avoid unlucky situations, large purchases, and bodies of water. Jing-nan, a young man who runs a food stand in a bustling Taipei night market, doesn’t consider himself superstitious, but this August is going to haunt him no matter what he does. He is shocked to the core when he learns his ex-girlfriend from high school has been murdered. She was found scantily clad and shot in the chest on the side of a highway where she was selling betel nuts to passing truck drivers. Beyond his harrowing grief for this lost love of his life, Jing-nan is also confused by the news: ”betel nut beauties” are usually women in the most desperate of circumstances; the job is almost as taboo as prostitution. But Julia Huang had been the valedictorian of their high school, and the last time Jing-nan spoke to her she was enrolled in NYU’s honor program, far away in New York. The facts don’t add up. Julia’s parents don’t think so, either, and the police seem to have closed the case without asking any questions. The Huangs beg Jing-nan if he can do some investigating on his own—reconnect with old classmates, see if he can learn anything about Julia’s life that she might have kept from them. Reluctantly, he agrees, for Julia’s sake; but nothing can prepare him for what he learns, or how it will change his life.
Een boek waar ik écht even in moest komen. Het begin was naar mijn idee wat langzaam, maar na zo’n 30-40% gelezen te hebben werd het interessanter. Ik vond het boek uiteindelijk best verrassend en boeiend om te lezen. Het is interessant om meer over de Chinese cultuur, en dan met name over de Ghost Month, te leren. Wanneer ik naar een bepaalde plek reis probeer ik vaak om een boek te lezen over die plek, en ik denk dat Ghost Month een goed boek is om te lezen voor wie naar Taipei gaat.
Klik hier voor het fysieke boek, hier voor het e-boek.
Bronze and Sunflower
A beautifully written, timeless tale by bestselling Chinese author Cao Wenxuan, winner of the prestigious Hans Christian Andersen Award. When Sunflower, a young city girl, moves to the countryside, she grows to love the reed marsh lands – the endlessly flowing river, the friendly buffalo with their strong backs and shiny round heads, the sky that stretches on and on in its vastness. However, the days are long, and the little girl is lonely. Then she meets Bronze, who, unable to speak, is ostracized by the other village boys. Soon the pair are inseparable, and when Bronze’s family agree to take Sunflower in, it seems that fate has brought him the sister he has always longed for. But life in Damaidi is hard, and Bronze’s family can barely afford to feed themselves. Will the city girl be able to stay in this place where she has finally found happiness?
Een boek dat ik een tijd geleden meenam uit onze schoolbibliotheek en dat ik ook maar lastig vond om uit te lezen. Het boek Bronze and Sunflower gaat over het leven en de avonturen die zij meemaken ten tijde van de Chinese revolutie. Ik denk dat het voor mij lastig was om echt in het boek te komen omdat het, naar mijn idee, niet echt één verhaal is. Het boek vertelt alle avonturen van de twee en hoewel het over hun leven in Damaidi gaat lijken het toch allemaal losse verhalen te zien. Desalniettemin zijn de avonturen bijzonder en vertellen ze goed hoe het leven in deze periode geweest moet zijn.
Klik hier voor het fysieke boek, hier voor het e-boek.
Over 1K!
De afgelopen maand ben ik wat actiever foto’s gaan delen op mijn Instagram en dat heeft er voor gezorgd dat ik nu, eindelijk, 1000 volgers heb. Ik kan er overigens morgen ook zo maar weer 999 hebben, want echt ruim eroverheen ben ik nog niet. De meest populaire foto’s van deze maand zijn foto’s van de 2 reizen die ik al heel lange wilde maken en die ik in 2019 eindelijk mocht maken; een foto die ik nam tijdens de Trans Mongolië Express en een foto van het Harbin ijsfestival. Kan geen toeval zijn, toch?
Op naar 2020!
Morgen begint een nieuw jaar! Ik hoop dat je een goede jaarwisseling hebt, zoals je hem graag wilt hebben!
Verder wil ik je graag bedanken voor het lezen en volgen van mijn verhalen en reizen, dat waardeer ik enorm! Hopelijk zie ik je weer in het nieuwe jaar!
