Een reiziger in China
Lapland is de laatste maanden een heel populaire bestemming. Veel bloggers die ik volg zijn er onlangs geweest, mensen hebben plannen om te gaan en ik zie de prachtigste foto’s van het Noorderlicht voorbij komen. Zelf was ik in 2008 in Fins Lapland en ik denk nog graag aan die reis terug.
Afgelopen kerst was een rare. Het liefst had ik de kerstdagen overgeslagen en was ik in bed blijven liggen. Dat deed ik toch maar niet… We spraken af met mijn familie en probeerden er toch wat van te maken. Eén ding is zeker: aan het eten lag het niet.
Bedankt voor al jullie berichtjes op mijn vorige blog. Zo veel lieve woorden, ze deden me veel en ze deden me goed. Afgelopen jaar was dus behoorlijk heftig en het begin van dit nieuwe jaar is ook niet ‘gelukkig’ & ‘happy’. Dat betekent echter niet dat er geen mooie momenten waren. Die waren er wel. Vooral…
Lang heb ik er over nagedacht hoe ik dit blogje zou gaan schrijven. Ik wist het niet. En eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Wat zijn de juiste woorden, wat kan ik zeggen, hoe kan ik het zeggen? Want waarom was het hier nou stil?
Het is hier even stil. Hoe lang? Ik weet het niet, maar in elk geval tot aan het nieuwe jaar. Geen vrolijke jaaroverzichten, geen top-zoveel lijstjes met weet ik niet wat er in en geen kerst-gedoe. Gewoon, even niks.
Afgelopen maandag zag je hem al even voorbij komen in ‘Leven in China’, deze Chinese taal- en cultuurkalender van Intertaal. Stiekem vind ik het maar wat leuk dat er een paar van mijn foto’s instaan. Dat gebeurt natuurlijk niet elke dag! Als dank kreeg ik 5 exemplaren toegestuurd, waarvan ik er een paar ga weggeven.
Afgelopen week was heftig. Zo heftig dat ik op donderdag na een uurtje gewerkt te hebben weer naar huis ben gegaan (ik werd gestuurd). Gisteren en vandaag heb ik weinig gedaan; aangerommeld, geslapen, geprobeerd van mijn ellendige verkoudheid af te komen en de kat een bad gegeven. Gelukkig waren er toch ook wat mooie momenten…