Een reiziger in China
Bedankt voor al jullie berichtjes op mijn vorige blog. Zo veel lieve woorden, ze deden me veel en ze deden me goed. Afgelopen jaar was dus behoorlijk heftig en het begin van dit nieuwe jaar is ook niet ‘gelukkig’ & ‘happy’. Dat betekent echter niet dat er geen mooie momenten waren. Die waren er wel. Vooral…
Lang heb ik er over nagedacht hoe ik dit blogje zou gaan schrijven. Ik wist het niet. En eigenlijk weet ik het nog steeds niet. Wat zijn de juiste woorden, wat kan ik zeggen, hoe kan ik het zeggen? Want waarom was het hier nou stil?
Het is hier even stil. Hoe lang? Ik weet het niet, maar in elk geval tot aan het nieuwe jaar. Geen vrolijke jaaroverzichten, geen top-zoveel lijstjes met weet ik niet wat er in en geen kerst-gedoe. Gewoon, even niks.
Afgelopen maandag zag je hem al even voorbij komen in ‘Leven in China’, deze Chinese taal- en cultuurkalender van Intertaal. Stiekem vind ik het maar wat leuk dat er een paar van mijn foto’s instaan. Dat gebeurt natuurlijk niet elke dag! Als dank kreeg ik 5 exemplaren toegestuurd, waarvan ik er een paar ga weggeven.
Afgelopen week was heftig. Zo heftig dat ik op donderdag na een uurtje gewerkt te hebben weer naar huis ben gegaan (ik werd gestuurd). Gisteren en vandaag heb ik weinig gedaan; aangerommeld, geslapen, geprobeerd van mijn ellendige verkoudheid af te komen en de kat een bad gegeven. Gelukkig waren er toch ook wat mooie momenten…
Vier jaar geleden kon ik er niet zo goed tegen: eten dat te pittig gekruid was. Mijn mond stond dan al snel in vuur en vlam. Inmiddels, na 4 jaar hebben mijn smaakpapillen zich behoorlijk goed aangepast.
Verre bestemmingen lijken mijn Travel Wishlist aan te voeren: Japan, India en Bolivia zijn slechts een paar van de landen die ik nog wel eens wil bezoeken. Bestemmingen dichterbij (Nederland, niet perse dichter bij mij) trekken me echter ook. Ierland lijkt me geweldig, ik zou nog wel eens terug naar Berlijn willen, Rome lijkt me…