Eindelijk. Bijna 3 maanden later lukt het me eindelijk om de verhalen over Japan op papier te krijgen. Ze kwamen gewoon niet uit mijn vingers. Ik begin met het eind van onze reis en vertel je over mijn bezoek aan de Tsukiji Vismarkt in Tokio. De markt was enerzijds nogal overweldigend, aan de andere kant at ik er ontzettend lekkere vis.
Tsukiji Vismarkt, de grootste vismarkt ter wereld
In de ochtend gaat de wekker vroeg. Ik houd van mijn slaap en na een intensieve reis door Japan is het maar moeilijk opstaan. Na een keer of twee gesnoozed te hebben hijs ik mezelf dan toch maar overeind om me klaar te maken voor dat waar ik eigenlijk al de hele reis naar uitkijk; een bezoek aan de Tsukiji Vismarkt in Tokio. Deze vismarkt in ‘s werelds grootste visafslag en markten als die in Busan of Seoul vallen er eigenlijk bij in het niet. Dagelijks wordt hier zo’n 2000 ton aan vis en andere zeedieren verhandeld. Enorme hoeveelheden die bepaalde gedachten bij me oproepen, maar daarover later meer.
Tonijnveiling
Eén van de onderdelen van de Tsukiji markt die erg populair is, is de tonijnveiling. Elke ochtend (ik noem het nacht), rond 4 uur, half 5 wordt de tonijn die die nacht is binnengebracht geveild. Deze veiling is in principe niet open voor bezoekers, maar het is een handjevol mensen toegestaan om de veiling bij te wonen. Wil je dat, dan dien je je heel vroeg te melden om vervolgens te wachten tot de veiling begint. Het kan een interessante beleving zijn, maar zelf vond ik mijn slaap interessanter en ik besloot dan ook de veiling over te slaan.
Ronddwalen over de buitenste markt
De Tsujiki Markt bestaat uit twee delen; een buiten- en binnendeel. Mijn ‘avontuur’ start ik bij het buitendeel. Voornamelijk omdat het binnenste deel waar alle verse vis zich bevindt nog niet open is (dit opent pas om 9 uur voor toeristen). Het buitendeel is een wirwar van kleine straatjes met talloze winkeltjes, kraampjes en restaurants.
Ondanks dat het vroeg is, is het al een drukte van belang. Voorraden worden aangevuld en er lopen al veel mensen rond op zoek naar smakelijke souvenirs of naar het beste restaurant om te ontbijten met verse vis. Ik doe hetzelfde; ik kijk mijn ogen uit naar alles wat te koop is. Omdat mijn maag zo langzaamaan van zich begint te laten horen besluit ik voor een kleine snack te gaan. Een oester of iets dergelijks kan ik nu écht nog niet wegkrijgen, daarom kies ik voor ei. Wel zo veilig.
Ontbijten met een sashimi bowl
De kans om vis te eten, zo vers dat het op je tong smelt was voor mij één van de redenen om deze vismarkt te bezoeken. Na een tijd rondgelopen te hebben is het dan eindelijk zo ver. Ik ben wakker genoeg om een sashimi bowl te kunnen eten. Er zijn talloze opties en eigenlijk ziet alles er goed uit. Ik stap en willekeurig restaurantje in en alleen dat al doet een glimlach op mijn gezicht verschijnen. Mijn blik dwaalt meteen af naar de open keuken waar de koks de vis snijden en de gerechten bereiden. En daarna snel naar de borden van gasten die al aan het genieten zijn. Alles wat ik zie ziet er enorm lekker uit.
Lang hoef ik niet na te denken over wat ik wil eten. Het wordt de sashimi bowl met 13 verschillende soorten vis. Voor mij een koningsmaal!
Op het moment dat de sashimi bowl, met misosoep voor me neer werd gezet liep het water me al in de mond. Het zag er gewoon zó goed uit! Op het moment dat ik de eerste hap neem verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Dit. Is. Zo. Lekker! De vis is zó ontzettend vers dat sommige stukken daadwerkelijk op mijn tong smelten.
Enorm. Veel. Vis.
Na dit heerlijke ontbijt is het tijd om de veilinghal te gaan bekijken. Ik blijf zo goed als ik kan aan de zijkant van de paden en probeer me te concentreren op waar ik loop en wat er om me heen gebeurt. En dat is best lastig. Hoewel de belangrijkste veilingen gedaan zijn is het nog steeds enorm druk. Kleine wagentjes vliegen voorbij, links van me wordt er bijna een toerist aangereden, rechts staat een enorme ijsmachine en voor me zie ik vis. Heel. Veel. Vis.
Van origine is de Tsujiki Vismarkt geen toeristische attractie, dat is in de jaren zo gegroeid. Dat de markt van oorsprong een plek was voor handelaars is nog altijd goed merkbaar. De paadjes zijn smal en er is maar weinig ruimte om je te bewegen. Als bezoeker voelde ik me er enigszins ongemakkelijk. Ten eerste omdat ik me op (letterlijk) gevaarlijk terrein bevond. De handelaren houden weinig rekening met de vele toeristen, want best begrijpelijk is.
Daarnaast liep ik er met open mond rond van verbazing. Verbaasd over de gigantische hoeveelheden en diverse soorten vis die ik er zag. Bijna onvoorstelbaar, zo veel. Mijn schuldgevoel kwam een beetje omhoog zetten; ik had net heerlijk gegeten en me te goed gedaan aan de verste vis. Hoewel op een heel kleine schaal had ik bijgedragen aan het leegvissen van de oceanen. Het leverde me toch een naar gevoel op. En de inspiratie voor het artikel dat ik enige tijd geleden schreef over bewust reizen.
Uiteindelijk heb ik denk ik slechts 10 – 15 minuten over de daadwerkelijke markt gelopen. Toen had ik zoveel indrukken opgedaan dat ik niet meer wist wat ik moest doen of waar ik moest kijken. Het was simpelweg te veel.
Praktisch
- Wanneer je de tonijnveiling wilt bijwonen moet je rond 4 uur wel bij de markt zijn. Om 5 uur begint de inschrijving en de regel ‘wie het eerst komt, die het eerst maalt’ is van toepassing. Er is een bepaald aantal plekken (2×60) beschikbaar, dus weet op tijd als je zeker wilt zijn van een plek.
- Het marktgedeelte gaat vanaf 9 uur ‘s ochtends open voor toeristen.
- Draag geschikte kleding (dichte schoenen).
- Gedraag je fatsoenlijk en probeer handelaren niet in de weg te zitten.
- Je vindt de Tsukiji Vismarkt bij halte ‘Tsukiji Shijo Station’. Heb je een JR Pass en wil je geen los kaartje kopen, ga dan naar Shimbashi, vanaf daar is het zo’n 15 minuten lopen.
- Ga in de ochtend. ‘s Middags is er niets te doen.
- Check vooraf of de markt open is!
Meer inspiratie voor je reis naar Japan opdoen? Lees dan ook deze artikelen die ik schreef:
Heb je plannen om naar Japan te gaan? Dan kunnen deze links je misschien helpen bij het plannen van je reis.
Dit artikel bevat affiliatelinks.
Lees voor meer info mijn disclaimer.
Ik geloof dat ik nooit naar zo’n markt zou gaan. Die lucht alleen al. Of viel dat mee?
Apart je ontbijt. En dat eet je dan zo rauw op of anders?
Ik ben wel dol op vis, maar zou het ‘s ochtends niet kunnen (denk ik)
Matthijs vertelde gisteren hoe ze vissaus maken in Vietnam. Ze hadden het een paar keer gehad die weken en de laatste paar dagen hoorden ze hoe het gemaakt werd 😉 Haha ik hoef het nooooooit iig.
Het stonk helemaal niet juist. Verse vis ruik je niet en omdat alles elke nacht vers aangeleverd wordt is het er bijna geurloos.
De vis at ik zo op. Onder de vis zat nog rijst en daar at ik het samen mee op.
Volgens mij hoef ik niet te weten hoe vissaus gemaakt wordt…
Staat op het lijstje! Wil er graag een keer heen.
Interessant! Vis was het laatste wat ik opgaf toen ik vegetarisch ging eten. Vis vind ik ook lekker. Nu eet ik het dus nooit meer. Maar ik ken niet helemaal garanderen dat ik niet één stukje zou proeven daar. Waarschijnlijk zou ik op zoek gaan naar vegetarische echte Japanse sushi 🙂
Vis at ik eerst (toen ik vegatarier was) ook nog, maar dat ga ik na een tijd uiteindelijk ook op.
Super streng was ik overigens niet, héél soms at ik toch wel iets (haring bijvoorbeeld)
Dit lijkt mee heel dubbelzijdige ervaring. Ik zou de afslag niet willen zien omdat ik waarschijnlijk ook na 10 minuten weer buiten zou staan met tranen in mijn ogen. Klinkt dramatisch, maar het leegvissen van de oceanen is zo’n enorm probleem. De enige vis waar ik nog mee ‘zondig’ is sushi maar eigenlijk zou het, naar mijn mening, beter zijn als we allemaal zouden stoppen met vis eten…
Dubbel was het zeker. Het was bijzonder vanwege de levendigheid en de grootte, maar die grootte was ook een soort van beangstigend.
Het zou inderdaad beter zijn als we zouden stoppen met het eten van dieren, maar voor veel mensen is dat echt te moeilijk / of vinden ze het genot er van belangrijker.
Ik vind het een lastige kwestie…
Lijkt me een heel bijzondere ervaring.
Zo lekker, zo vers. Ik had er wel elke dag willen ontbijten. We waren er in 2009 en in 2014. En alleen de herinnering aan die vismarkt maakt dat ik wel weer terug wil.